Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
De oude vrouw zag dat hij in zijn zak tastte, er een koker, een schaar en garen uitnam, toen de voering van een zijner rokspanden lostornde en uit de opening een geelachtig stuk papier nam, dat hij openvouwde. De oude vrouw zag met ontzetting dat 't een bankbriefje van duizend francs was. Het was het tweede of het derde, dat zij in haar leven gezien had. Verschrikt liep zij weg.
'k Hoop, mijn brave vrouw, Die wel niet mooi voor 't oog is, maar heel braaf, Heeft u niet met haar dom gesnap verveeld, Als vrouwen anders zijn gewoon. GUIDO: Mevrouwe, Wier schoonheid als een lamp de sterren bluscht En al de stralen rooft uit Luna's koker, Heeft mij verwelkomd met zoo zoete hoofschheid Dat ik, als 't haar en uw behagen is, Nog vaak uw needrig huis bezoeken zal.
Jozef daalde altijd dieper, het werd klein, eng om hem heen; die trappen schenen in een eindelozen koker in het diepste van de aarde uit te komen. De muren, die om de trappen heen waren, werden grijs; een mist hing om Jozef heen.
Vele nachten heb ik aan den wal geslapen, altijd met revolver en patronen binnen mijn bereik. In de Yémubaai zag ik de inboorlingen op een dag vereenigd bij gelegenheid van een hunner feesten of sinn-sinn. De mannen hadden om het middel een enkel touw, waaraan een koker van schors was bevestigd; enkelen van hen hadden het tot een wollen hemd of vest gebracht.
Hij droeg een wollen bouffante om den hals en had een groote bonte muts op, waarvan de oorkleppen waren neergetrokken. Een verrekijker hing in een koker aan een lederen riem over zijn schouder. Wel, wel, wie we nu zien! riep hij toch eindelijk en stak mij een hand toe die beefde. Weet ge nieuws? vroeg hij dadelijk daarop. Nieuws! Ik begreep niet goed wat hij bedoelde.
Boven dien koker een eveneens nauwsluitend buisje, waaruit twee andere dunne stokken kwamen en boven het buisje een dikke bonten slang en een enorme platte korf of mand met veeren, waaruit een heusch menschengezicht, bleek en niet grooter dan een theeschaaltje, met gele haren en donkere oogen, insolent kwam kijken. Dat waren "les belles Parisiennes" werd mij vertrouwelijk in 't oor gefluisterd.
Deze kolom dient tot steun voor het lichaam, tot grondslag voor het geraamte, als koker voor het ruggemerg en eindigt van voren in een beenigen schedel die de hersenen bevat. ORGANISATIE VAN DEN Ven GRAAD Zie Tabel I Eierleggende, koudbloedige vertebraten, in het water levend en ademend door kieuwen.
De voerman van den wagen was een schrikbarende duivel, en de wagen zelf was open en onbedekt. Binnenin zat de dood in levenden lijve en met een menschelijk aangezicht. Naast hem vertoonde zich een engel met bont beschilderde vleugels. Verder stond daar een keizer met zijn gouden kroon op het hoofd, en aan de voeten des doods zat god Cupido met boog, koker en pijlen.
We moeten de groote kerk nog zien.« Het gebeurde en alle kinderen stonden verbaasd over den mooien preekstoel. En nog meer over de wonderbaarlijke trap, die er was. »Brr«, zei Nel, »'t lijkt wel een afgrond. Ik zou door zoo'n koker niet graag omhoog klimmen.« »Dat mag je ook niet eens«, zei Kee. »Nietwaar, meester?« »Ik denk ook van niet.
Als een hoog-wijde schoorsteen trok de koker 't gerucht uit de kamer-dompingen, den adem uit de monden, den opbrakenden stank uit het rioolgat naar het gebroei van den lagen stadshemel. De kinderen speelden, klein-bleek in de schaduw beneden, benepen vierkant waar geen licht ooit gevreemd had. De stem van Saartje schelde het luidst. Eén hoog, werd raam opgeschoven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek