Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Op het gezicht van dit gerecht vervlogen Jacks visioenen van thee, koffie, geroosterd brood en melk; maar hij had een verbazenden honger, en toen hij aan 't proeven ging viel 't hem nog bijzonder mee; zoo zelfs, dat hij niets van het maal overliet en zich na het gebruik er van veel prettiger gevoelde. Dra klonken er zeven slagen aan de klok en hij volgde nu meneer Jolliffe naar het dek.
Ik ellendige!» Jammerend zat zij daar in den donkeren nacht. Door de diepe stilte schenen de woorden van Rudy nog te klinken, de laatste, die hij hier sprak: «Meer heeft de aarde mij niet te geven!» Zij klonken in de volheid der vreugde, zij werden herhaald in diepe smart. Jaren zijn er sedert verloopen.
Ze vonden een gemakkelijk voedsel in de hoogst brandbare materialen, waarvan een Dajaksch huis is opgetrokken. Tusschen het geloei der vlammen klonken hevige knallen als kanonschoten door het springen der dikke bamboegeledingen. Het was een helsch lawaai. Een dichte rookwolk dreef over het bosch. »Het is zeer dom, dit huis te verbranden. Die rookwolk kan ons verraden," zei Kees tot Petinggi.
'k Geloof, de zee was daar ook niet heel ver. Zoo scheen althans de lucht, alsof 't kristal der zee in schittering gestegen was. En de menschen, de donkre kameraden hinge' achterover in de kamerscheemring. En in die volle donkre rust, daar klonken buiten op houten gang de voetstappen plotsling. De deur ging open.
Toen zweeg hij, verschrikt over zijne woorden, die zoo duidelijk verstaanbaar door het stille vertrek klonken; zij waren immers reeds lang voorbij, die kinderdroomen hij was een man geworden. Een man? Neen, een verwijfde droomer, dien een weinig tegenspoed verlamd had!
Antipas schreeuwde, de priesters, de soldaten, de Farizeërs, allen riepen ze om wraak en ook de anderen, verontwaardigd dat men hen op dat nieuwe tijdverdrijf liet wachten. Mannaeï ging heen met bedekt gelaat. Den gasten viel de tijd nog langer dan eerst. Ze verveelden zich. Eensklaps klonken er voetstappen op in de gangen. Het weeë ongeduld werd onhoudbaar! Het hoofd kwam.
Van uit de burchtzale klonken de vedelen en knapestemmen. Gij en moogt niet ijverzuchtig zijn van Gawein, zeide Ysabele, zeer ernstig, met opgeheven vingerkijn. Ik en wil het niet, Gwinebant. Ik heb Gawein harde lief en wil hem geen leed doen en hij darf niet denken, dat ik u meer lieve dan hem. Hij heeft mij harde lief, Gwinebant en hij mag het niet denken...
"Gij hebt gewonnen!" zeide Van Rodenberg zeer koel: "Laat ons nogmaals drinken; de fortuin is mij niet gunstig." "Niettemin zullen wij nog één worp doen," sprak Alonzo, wien het hinderde gewonnen te hebben. "Welaan dan!" hernam Van Rodenberg: "doch dan zullen wij den inzet verdubbelen: zeshonderd kronen!" Weder klonken de steenen in den kroes, en zeven punten vielen.
Onmiddellijk daarna zagen Kees en Marti met ontzetting, hoe de djaloers hunner vijanden wild door elkaar werden geworpen. Met reuzenkracht werden ze tegen de rotsen verpletterd. Gelijk een zaaier het koren strooit, zoo werden de roeiers eruit geslingerd. Een oogenblik klonken vreeselijke doodskreten door de lucht.
Daarna viel die angst haar op 't lijf en als waanzinnig riep zij uit, in tranen losbarstende: "Mijn God, mijn God! Hij is dood!" Ik hoorde alles, doch de klanken klonken mij zwak toe, alsof zij van verre kwamen. Mijn linkeroog alleen nam nog een schemer van licht waar, een witachtigen glans, waarin de voorwerpen zich schenen op te lossen; mijn rechteroog was volkomen verlamd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek