United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !
De doodskreten van die schildwachten hadden alarm gemaakt, en nu gold het, man tegen man te vechten, en de beslissing over te laten niet aan overrompeling, maar aan dapperheid en meerdere getalssterkte. De Roodhuid grijpt den vijand liefst in den ochtendstond aan, omdat men dan althans bij de toestanden daar te lande het diepst in slaap ligt.
En nu komt, als allergrootste verschrikking, de Spaansche beul met zijn helpers, om opnieuw zijn werk te verrichten. Zij voeren op ruwe wijze eenige wanhopige schepsels met zich mede, die aan handen en voeten gebonden zijn. Zij nemen de dooden af, om de levenden op te hangen, die in het gezicht van hun kameraden en stadgenooten de lucht met hun doodskreten zullen vervullen.
Het is een kluchtig tooneel, ofschoon het bloed als water vloeit, en mannen sterven schuddend van het lachen, hun lach met doodskreten vermengd. Guy zelf moet, terwijl hij een man neervelt, lachen, als het lichaam zonder hoofd een bokkesprong op het gladde ijs maakt.
De andere Vlamingen, zo woedend als hij, vielen langs alle kanten op de soldeniers, en hun juichende kreten verdoofden de doodskreten der stervende Fransen . Terwijl er in dier voege op de voorhof en op de wallen van het slot gevochten werd, had de Kastelein, Mijnheer De St.-Pol, in allerhaast enige paarden doen zadelen.
Onmiddellijk daarna zagen Kees en Marti met ontzetting, hoe de djaloers hunner vijanden wild door elkaar werden geworpen. Met reuzenkracht werden ze tegen de rotsen verpletterd. Gelijk een zaaier het koren strooit, zoo werden de roeiers eruit geslingerd. Een oogenblik klonken vreeselijke doodskreten door de lucht.
"Heil Deconinck!" was de algemene roep. "Vooruit vooruit!" De scharen liepen als de rollende baren der woedende zee naar het Prinsenhof. Doodskreten en knarsend gekrijs van wapenen verzelden dit akelig gevaarte: het gehuil der mannen en het blaffen der honden mengde zich met het gebrom der klokken en het geratel der trommen: het scheen dat een algemene razernij de burgers bevangen had.
Van het aangekondigde feest kwam niets: in plaats van feestzangen hoorde men het gekerm der gewonden en de doodskreten der stervenden, uitgestrekt op den hard bevroren grond der weilanden langs de Fecht. De straten van Colmar weergalmden van het rumoer der vluchtende soldaten, van het geratel der haastig aangespannen kanonnen en ammunitiewagens.
De kreten van hen, die zullen verdrinken, en die door een slag met een dolfijnvin doodgeslagen kunnen worden, worden overstemd door het vreeselijke "Stick! Stick!" in het oneindige herhaald. Die uitroepen, die weerklinken tusschen de doodskreten der groote, stervende monsters, zullen een drukkende herinnering nalaten aan deze tragische en emotievolle dagen.
Maar de Kerels, die zulks wel hadden voorzien, wierpen zoo duchtig met steenen en schoten zoo onophoudend met hunne laatste pijlen, dat een groot getal wapenknechten doorboord of verpletterd werden en onder het slaken van doodskreten nedervielen in het vuur zelf dat zij wilden blusschen. De wind blies tamelijk sterk en hitste de vlammen aan .
Menschenbloed werd bij stroomen vergoten, doodskreten klonken, akelige zuchten van gewonden lieten zich hooren en de gouden Julizon, die veel liever eene zee van ruischende korenaren had doen rijpen, weende omdat zij de kinderen der menschen, als te vroeg afgemaaide halmen, ter aarde zag vallen.
Woord Van De Dag