Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Bij het lezen van die oude documenten met hun aanschouwelijke beschrijving, hoort men het klokgelui, het gezang der priesters, en de kreten der luidruchtige menigte; men ziet die bonte mengeling van typen, Joden, Mooren en een geheele kolonie van negers, die mede door de vorstin waren opgeroepen.
Ik staar, geniet, gevoel... Wat is die berg toch heerlijk! Hoe spreidt de stad zich vóor mij uit! Daar rijzen, boven haar, de torens van haar kerken; En 't lang bekende klokgelui Bromt in mijn oor. De markt, waar 'k in mijn kindsheid speelde, Praalt daar, vooraan, met keurgen bouw; De school, waar mijne jeugd aan wetenschap zich voedde, Rijst ginder in 't verschiet... En hier,
Er was nauwelijks één der inwoners van de stad, die niet in don Ferrante's winkel kwam om hem te raadplegen. Zoo lang het klokgelui duurde, hingen ze over de toonbank zonder voor zooveel als een soldo te koopen. Zelfs Ugo Favara, de zwaarmoedige advocaat, kwam in zijn winkel, nam een stoel en ging achter de toonbank zitten.
Tusschen het getjilp der musschen en het gefluit van de spreeuwen, drong, door het halfopen venster, het klokgelui tot haar ooren door. Gisteren luidden zij het huwelijk in en heden verkondigden zij den dood... Zij keerde zich om en keek naar den glimlach om zijn lippen. En op eens scheen het haar zoo natuurlijk, dat oom Frans juist op Paschen sterven moest.
Want allen gingen naar zijn winkel om hem te zeggen wat zij van 't klokgelui dachten en hem te vragen naar zijn meening, omdat hij een der Alagona's was, die zoo lange jaren over de stad geregeerd hadden. Den ganschen dag kwamen bevende, angstige menschen in zijn winkel. En allen zeiden tegen hem: "Welk een vreeselijk klokgelui, don Ferrante. Wat zal er van ons worden, don Ferrante?"
Daar waar ik meende dat men de tweede snede maaide, men werkt daar ook des Zondags in het veld bleek het de eerste te zijn; er zou van eene tweede snede wel niets komen. Toen ik Champs de Bort naderde, trok het klokgelui mijn aandacht. Dat klonk opgewekt en gaf stemming aan de omgeving. De Guide Ioanne gaf hier het Hôtel des Voyageurs aan als de plaats waar men verblijven kon.
Ook merkte men, dat het onmogelijk was op de mandoline of de gitaar te spelen, omdat het klokgelui zich met de muziek vermengde en die oorverdoovend maakte. Men kon ook niet lezen, omdat de letters gelijk klokklepels heen en weer slingerden en de woorden een stem hadden en zich zelf volkomen duidelijk oplazen.
In de Graafschap bergen de boeren alle gereedschap op, omdat zij meenen, dat dit anders beschadigd wordt door Derk met den Beer een soort voorrijder van de Wilde Jacht. Vuurbollen vliegen rond. Klokgelui stijgt op uit de diepte van vijvers en bronnen. De vereering van de teelkracht der natuur treedt ook sterk op den voorgrond bij de gebruiken van het kerstblok en den kerstboom.
Klokgelui en muziek brengen hen aan 't huilen; als men hun eau-de-cologne, geest van salammoniak, ether of een dergelijke stof onder den neus houdt, geven zij zeer duidelijke bewijzen van afschuw. Bij vele is de reuk buitengewoon sterk ontwikkeld, en bereikt deze zin een trap van volkomenheid, waarvan wij ons in 't geheel geen denkbeeld kunnen vormen.
Door haar klokgelui, door de schoonheid harer rijkversierde kerkgebouwen, ja, door het ruischen van den wind in de twijgen, door den mond van kinderen en grijsaards verheerlijkt de stad Burgos den Cid, en van San Pedro de Cardenas klinkt een echo, die deze zangen beantwoordt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek