Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Maar den schoonsten levenszegen Hebben wij van Mei gekregen ! Zie van ons zijn luister gloren, Waar wij zelf uit zijn geboren ! Zie! maar zie daar! Mei komt weer ! Als een kleine lieve heer Keert hij uit zijn schaduw nader, En zijn stralend lijfje houdt, Lijk een boom van bloeiend hout, Onzen ouden witten vader! Hij, uit wien wij zijn gedegen ! Hij, de zaaier onzer zege !
De Schoone aanschouwt haar met een blik zoo teer, Dat in mijn ziel de Liefde rasch ontwaakt, Wijl 't is of zij haar ware Vrouwe ziet, Maar zuchtend keert ze in 't harte weer, geraakt Ten doode door de scherpgepunte speer Die haar de Schoone nawerpt zoo zij vliedt. Aan Dante, naar aanleiding van diens lichtzinnige levenswijze na den dood van Beatrice.
Ons verhaal keert nu terug tot den omtrek van het kasteel of Preceptorij van Templestowe, omtrent het uur toen het lot beslissen zou over het leven of den dood van Rebekka. Het was een tooneel van drukte en leven, alsof de bewoners van de geheele buurt op een landelijk feest verzameld waren.
Daar komt mijn trouwe levensalmanak. 41 Hoe is 't? wat keert gij daar zoo ras terug? DROMIO VAN EPHESUS. Zoo ras terug? zeg eer, zoo laat pas hier!
De eerste arbeid van den mensch, liever de eerste kunstindustrie begin en oorsprong van alle anderen is gericht op de vervaardiging van doodelijke wapenen, die hij in de eerste plaats keert tegen het gedierte, dat hem het leven betwist en dat hij zich tot voedsel neemt, en vervolgens ook tegen zijn medemensen.
Vaarwel, trotsch Rome; u laat, tot hij hier keert, Thans Lucius panden, dierb'rer dan zijn leven! Vaar gij, Lavinia, eed'le zuster, wel; O waart gij als gij vroeger zijt geweest! Doch thans leeft Lucius, leeft Lavinia niet, Dan in vergetelheid en naamloos wee.
De oude werken waren een gedeelte van de mijn, waarin sedert langen tijd niet meer gearbeid werd en waar niemand ooit kwam; maar de schoolmeester had ze dikwijls bezocht als hij eenige merkwaardige steenen voor zijn collectie zocht. Keert terug! riep hij, en geef mij een uwer lampen, dan zal ik u daarheen brengen.
"Keert naar den Isthmus terug, als gij wilt," zeide hij tot zijn bondgenooten, "maar wat mij en mijn Spartanen betreft, de wetten van ons land verbieden ons de plaats te verlaten, ter welker verdediging wij aangewezen zijn." Ook de Thespiërs weigerden terug te trekken. De strijd werd voortgezet, zoo het mogelijk was nog feller dan te voren.
Na eene lange wijl de oogen met nijdigen blik op Robrecht te hebben gehouden, zeide Disdir tot Burchard: "Gij ziet wel hoe hij u ontwijkt. Nauwelijks gunt hij u eenen korten groet, en vervordert zijnen weg, schier zonder u te bezien." "Neen, neen", antwoordde Burchard, "ik ken Robrecht beter ... Daar keert hij reeds zijn paard om tot ons te komen."
Bij de keuze van zijn woonplaats gaat hij zeer zorgvuldig te werk; aan een gebied, dat eens door hem in bezit genomen werd, toont hij zich zeer gehecht en keert er iederen zomer in terug, zoo lang hij leeft. Slechts gedurende het zingen blijft hij lang op dezelfde plaats; overigens is hij bijna voortdurend in beweging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek