Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
En omhoog zullen de opeters van 't volk gaan, en omlaag hunne slachtoffers; omhoog de roovende wespen, omlaag de noeste bijen, en in den hemel zullen de wonden van Christus bloeden. Toen Katelijne, de goede tooveres, dit gezegd had, viel zij in slaap. Uilenspiegel werd ten doop gebracht, toen plotseling een hevige regenbui viel, die hem gansch nat maakte. Zoo werd hij voor de eerste maal gedoopt.
Tien uren sloeg de klok, dit was het etensuur van den wreedaard; hij vertrok met zijn schrijver, den beul en zijn knechten, en liet Katelijne alleen bij 't vuur, in de folterkamer. Te elf uren kwamen zij terug, en zij vonden Katelijne stijf en onbeweeglijk zitten. De schrijver sprak: Ik geloof, dat zij dood is. De schout beval Katelijne van de doodkist te nemen en heure schoenen uit te doen.
Toen ondervroeg hij heur: Van waar kwamen die kreten? Waar gingen die mannen? Waarom is uw hemde gescheurd? Van waar komen die krabben op uwe kaken en uw voorhoofd? Luister, Uilenspiegel, doe ons niet verbranden. Katelijne God beware heur voor de helle heeft sedert drie-en-twintig dagen een in 't zwart gekleeden, geleersden en gespoorden duivel tot vriend.
En Nele verhaalde de minnarijen van Katelijne en wat deze 's nachts hoorde, toen zij verborgen was achter den dijk, die liep door den kouter van Servaas Vander Vichte. Nele is stout, zeide Katelijne, zij is wel hard jegens Hans, jegens heuren vader. Ik zweer, zeide Nele, dat hij schreeuwde als de nachtuil, om van zijne tegenwoordigheid miede te geven. Gij liegt, zeide de edelman.
Hoe dikwijls deedt gij het koren in de aar, de vrucht op den boom, het kind in den schoot vergaan? Hoe dikwijls zaaidet gij haat en nijd in de herten van broeders en zusters? Katelijne wilde spreken, maar zij kon niet, en zij zwaaide met hare handen als om "neen" te bedieden. Toen zegde de schout: Zij zal niet spreken vooraleer zij al heur heksenvet zal voelen smelten.
Het bloed vloeide uit de wonden van Katelijne, dewelke knielend smeekte: Hans, mijn liefste, Hans, mijn welbeminde, geef mij den vredekus; bezie mij, het bloed vloeit uit mijn voorhoofd; de ziel heeft een gat gemaakt en nu wil zij buiten; fluks ga ik sterven: laat mij toch niet alleen! Vervolgens zeide zij met stillere stem: Eertijds hebt gij uwen vriend gedood uit jaloerschheid, langs den dijk.
En lachend liet Klaas hem zijn beker ledigen. En zoo leerde Uilenspiegel listig worden om bier te krijgen. Onder haren gordel droeg Soetkin het kenmerk van een nieuwe bevruchting; ook Katelijne was zwanger, maar zij dorst heur huis niet verlaten. Soetkin ging haar bezoeken. Ach! sprak zij jammerend, wat ga ik aanvangen met de ongelukkige vrucht van mijn lichaam? Moet ik het wichtje versmachten?
Als zij de snede van de doodkist en de scherpe pinne in heur vleesch voelde dringen, en de hitte van 't vuur het leder van de schoenen deed krimpen, riep zij uit: Ik lijd ongemeene smerten! Wie geeft mij zwart vergif? Breng haar dichter bij 't vuur, sprak de schout. Toen ondervroeg hij Katelijne. Hoe dikwijls, sprak hij, reedt gij op een bezemsteel naar den heksensabbat?
"Wees niet bevreesd, sprak de nachtwacht tot mij, ik zal u naar huis leiden, uitzinnige Katelijne". En ik voelde dat zijne hand, die de mijne vasthield, insgelijks beefde. En hij ook was bevreesd. Maar reeds heeft hij weer moed gevat, sprak Nele. Hoor, daar zingt hij met slepende stemme: "De klok slaat tien, tien slaat de klok!" En hij draait met zijnen ratel.
En Katelijne riep altoos: Maak een gat, laat mijne ziel er uit. Zij klopt om buiten te zijn. Hij zal de zevenhonderd karolussen teruggeven. En weenend aanhoorde Nele heur waanzinnige reden. Doch Uilenspiegel en Lamme, met hunne reispassen op zak, trokken een kleine taveerne binnen, tegen de rotsen der Samber gebouwd, die op sommige plaatsen met boomen bedekt zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek