Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
»Hou je mond liever,« zei Sikes met een dreigenden blik. »De kamerdeur staat immers open?« »Wijd open,« antwoordde Toby, nadat hij naar binnen had gekeken om zich te overtuigen. »De mop daarvan is, dat zij hem altijd op een kier open laten; dan kan de hond, die in de kamer slaapt, de gang in loopen als hij wat hoort. Ha! ha! Barney heeft hem vannacht weg weten te lokken. O zoo netjes!«
Hij was dus op den verkeerden weg geweest. Hij dacht niet meer aan de meisjes en jongens, die hem achternazaten, maar klom gauw de trappen in het gangetje op. Verder kon hij niet komen, want de kamerdeur was dicht. Hij hoorde den ganzerik schreeuwen en jammeren daarbinnen, maar hij kon de deur niet open krijgen.
Eens stonden we weer voor het raam, werkten met stokjes, en loerden onderdehand of de baas in de achterkamer bleef. Plotseling gaat de kamerdeur open, en zien we den man in zijn overhemdsmouwen driftig den winkel in vliegen. Wij op den loop. Een kerel in overhemdsmouwen en blootshoofds, die je zoo maar op straat naholt, dat is voor jongens nog erger dan een politieagent.
Langs de wanden waren planken gespijkerd, en daarop stond 'n warwinkel van huisraad en propjes kleeren en wat ouwe kistjes met allerlei onherkenbare gebruiksdingen. Achter de kamerdeur stak dan nog 'n kruk uit het behang; daar was dan ook een donkere kast en daarin stond het gootsteentje, half verstopt, benauwd te stinken.
Zijn ouders echter waren alles behalve in hun schik met deze begaafdheid van hun zoon: en hunne ontevredenheid had niet weinig kracht verkregen, toen zij van meer dan een reiziger klachten bekwamen, dat de onbeschaamde knaap zich verstout had, afbeeldingen van hun persoon, welke hen op een belachelijke wijze voorstelden, op hunne kamerdeur te plakken.
Na die wraakoefening wierp ik mij zelve als eene radelooze daar nevens; ik weet niet hoe lang ik in dien toestand was gebleven, toen de stem van mijne kamenier, die aan de kamerdeur had getikt zonder antwoord te bekomen, mijn gehoor trof; ik sprong op in onbeschrijfelijke verwarring. "De freule moest toch schellen als zij onwel was," knorde zij goedhartig.
Sam misschien of Hendrik. Hij deed zijn kamerdeur open en riep de gang in: "Juffrouw!.... juffrouw!" Geen antwoord. Stilte na zijn roepen. Alleen, dof, het gerinkel van de trambel en menschenstemmen buiten. Blijkbaar was er niemand, thuis, was de juffrouw gaan "wandelen" met haar man. Nog eens: "juffrouw!" Maar 't bleef stil. Toen deed hij de deur weer dicht.
Intusschen heeft iemand buiten aan de kamerdeur geklopt maar noch Walten, noch Pietersen hebben ’t gehoord, en daarom zien beiden verwonderd op, als ze plotseling achter zich een barsche stem hooren zeggen: „Pin jelui hier toof? ’k Hèv wol dreimaal jeklopft.” „Wâblief!” vragen beiden ongeveer te gelijk.
Toen ging de kamerdeur open. Eerst een dikke, kleine dame. Toen een bleek, klein meisje. "Mijnheer Falkland, ik ben maar zoo vrij geweest om mee te kommen. Mijn dochter heeft me gezegd dat ze met u gecorrespondeerd heeft... Ze zei 't net op 't laatste oogenblikkie... Ik vond het niks gepast, dat Antoinette alleen ging... Vind u ook niet?... Toen ben ik maar meegegaan"... "Gaat u zitten." Stilte.
Er moest iets niet in orde zijn; dat was zonneklaar; ook tante zag zoo zuur als azijn en dan de meester! De kamerdeur ging open, en tante klom de trap op, zooals Doortje door een kier van de deur zien kon. "Let op, Mina, onze juffer heeft het doorgedreven," fluisterde zij, "tante haalt haar naar beneden; nu waarom ook niet?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek