Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juli 2025


Door de smart van 't oogenblik vergat de moedige grijsaard zijne plannen voor de toekomst en den wondervollen koning, die er het middelpunt van was. Met een geweldigen krachtinspanning, wist hij zich echter te bedwingen en vraagde kalm: Niet naar den circus laten gaan, waarom niet, kind? Het is geen plaats voor een zoon van Israël, vader. Rabbijnsche opvattingen, Esther! Is dat alles?

Hij stond nog wat daverachtig, purper in zijn wezen, kwaad omdat hij met woorden heel zijne gramte niet had kunnen uitbraken; maar nu was 't weeral over, hij wilde kalm schijnen, want de burgemeester had niets te zien in hunne ruzie Ha! Verlinde, en de oude stak den pachter de hand toe, hoe gaat 't? en te huis?

Want in haar eenvoudig kinderhart leefde een groote, rijke liefde voor de natuur; een liefde, die aan haar kalm leven een warmen gloed verleende, maar die haar ook wonderlijk verschillend maakte van de dorpsmeisjes met wie zij in aanraking kwam, al mocht men haar over 't algemeen graag lijden. Overigens was er aan Elsje volstrekt niets buitengewoons.

Nu eens is de rivier slechts enkele meters breed, dan weer verwijdt zij zich als 't ware tot kleine meertjes; hier is zij kalm, ginds schiet zij schuimend tusschen grillig opeen gestapelde rotsblokken door.

Bouvignes was niet altijd zulk een kalm, rustig stadje, waar tegenwoordig de stilte alleen verbroken wordt voor de voorbijrijdende wagens en karren, wier voerlieden luide de zweep doen klappen. In de vijftiende eeuw was zij de mededingster van Dinant op het gebied der koperindustrie: en deze mededinging kweekte een naijver, die zich ook op andere wijze openbaarde.

Al de maleische prauwen waren in de vallei gestrand; alleen de Maria, een transportschip voor het vervoer van zout, was gespaard gebleven en wiegelde zich, tot aller verbazing, rustig en kalm, midden op de reede.

Aan zijne stem, kalm als altijd, kon men niet hooren onder welken indruk, van vreugde of van droefheid, hij zijne gedachten in woorden bracht. Drie of vier zinnen, meer niet, ziedaar alles wat Kin-Fo sprak.

Zij dacht aan Alfons en een zee van leed woelde weer uit de diepten van haar binnenste de tranen tot haar oogen op. Ach, dat hij 't toch niet beleven mocht: zijn vrouw, zijn kinderen, hun welvaart op het hoevetje, hun aller kalm geluk in 't schoone, vreedzaam jaargetijde, de welverdiende rust na 't harde werken van den ganschen zomer! Een droeve plooi kwam om haar mond; zij schreide in stilte.

Tristan voelde maar al te duidelijk de vijandige stemming, die hem omringde, maar hij stoorde er zich weinig aan en ging kalm zijns weegs, overtuigd van zijn goed recht.

»Bravo!" riep Wilkinson, »zoo mag ik dat een schilder rekenschap geeft van hetgeen hij gewild heeft." »Ja, maar ook in dezen is er tusschen het willen en in 't volbrengen nog een wijde kloof," sprak Frits met zekere heftigheid. »Hier althans meende ik mijn doel getroffen te hebben," hernam Cham kalm, maar met fiere zelfbewustheid.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek