Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En de bewoners van het kamp kwamen in troepjes naar buiten. Het was een merkwaardig tooneel, dat ik mij nu in de herinnering terugroep, en dat ik nooit vergeten zal. Daarginds in het verlaten sneeuwland werd ik omringd door een schaar wilden, die als dol door elkaar schreeuwden, mij in het gelaat keken, aan mijn kleeren trokken en mij streelden.
In den morgen van den vijfden dag zag Horus hen; op eens gaf hij het sein tot den strijd en de lucht werd vervuld met het rumoer van den slag, terwijl Ra en Thot naar het gevecht keken, terwijl zij wachtten in de Boot.
Maar in-eens zag hij dat Edward en Mimi naar hem keken en lachten samen, en met een nieuwe heftige vlaag schoot dat gevoel van krenkend bespot worden in hem op. Hij keek naar Mimi met vurige drift in zijn bloed, heete prikking in de ooghoeken.
»Hou je mond toch,« zei de wolf; »je maakt de menschen wakker!« »Neen man,« zei 't kleine ding, »jij hebt lekker gegeten, nu wil ik eens lekker pleizier maken,« en hij begon het misbaar weêr opnieuw. Daarvan werden zijn vader en moeder wakker, liepen naar de provisiekamer en keken door een reet.
Ze hadden den heelen dag voor zich, en ze lachten maar, als er nieuwe moeilijkheden kwamen. Nu en dan keken zij naar den overkant. Die scheen nog heel ver te wezen, hoewel ze al een uur geloopen hadden. Ze waren er wat verbaasd over, dat het meer zoo breed was. "'t Lijkt wel, of die overkant achteruit loopt," zei de kleine Mads. Hier waren ze niet beschut voor den westenwind.
Wij keken elkander een oogenblik aan; blijkbaar om ons te vergewissen of we goed waren of boos. Ik wilde verzachten: U begrijpt dat ik u begrijp, niet waar? Sommige dingen l
Ze keken elkaar aan; Bernard geloofde dat zijn vrind 't ook voelde, den weemoed over dat verlorene, dat vervlogene van sympathie. "Adieu!.... 't ga je goed!" "Adieu!.... zien we je weer 's?...." "Ja.... ja!" En 't hoofd terug in de coupé. En de trein weg, somber-zwart voortschuivend tot in de verte.
De anderen keken wel telkens naar haar; maar, met zekeren schroom, eindelijk wat eerbied misschien voor de sfeer harer bruidsgedachten vermeden ze haar in 't 'krakeel te betrekken, trachtte ook niemand haar bijval te winnen. Ze voelde het wel. Maar vroeger zou dat haar dankbaar en zacht, tot sussend bedaren hebben gestemd. Nu niet.... Het kon haar niet schelen.
Maar ik vreesde hen te naderen, omdat wij beiden betooverd waren. En toch naderde ik. De mannen keken verwonderd op naar den ezel, die daar naderde op roode hoeven, goudbeslagen en een in feestgewaad gehulde, blonde jonkvrouw op zijn rug. En een der mannen naderde op zijn beurt. En toen ik hem aanzag, herkende ik Davus, van wien ik sedert maanden gescheiden was.
"Laat dat dan de laatste zijn, Coenraad," zeide de minstreel, terwijl een der zangers hem opnieuw inschonk. "Ja, d... de laa.., t... ste," mompelde Coenraad. Toen namen de zangers hem in hun midden en verlieten met hem het vertrek. "Waar moeten we je brengen, Coenraad?" vroegen zij lachend, maar toch keken zij elkander met een veelbeteekenenden blik aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek