United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij nam het in ontvangst, maar scheen nog niet van plan het af te zenden, want hij hield me nog een paar dagen bij zich zonder dat ik iets van jullie antwoord vernam. Misschien wilde hij eerst nog eens zien of er niet meer van me te halen zou zijn. "Die dagen waren onaangenaam en spannend.

"Mijn vrouw, twee dochters, een dienstmeisje en ik zijn vijf; vijf van de drie en twintig blijft achttien." "Nou ja, goed! Waarom heb je de heele buurt bij elkaar geschreeuwd met je psalmenzingerij? Jullie maakt volksoploopen en oproer. Dadelijk er uit!" "Waarom moeten...." begon Buter.

"Ja maar, 't is zoo verkeerd; jullie spelen om geld." "Ik hoop zelfs veel te winnen; daarom ga 'k eigenlijk. 'n Lastige beer." "Je kunt toch onmogelijk zoo heel veel winnen op 'n avond." "Twintig, vijf-en-twintig gulden is ook al genoeg. 'k Moet 't hebben." "Dus dáárom alleen?"

Allen wisten heel goed, waar het lag, maar ze deden hun best elkaar het spoor bijster te maken. "Kijk nu die pijlstaarten eens!" klonk het in den nevel. "Jullie gaan naar de Noordzee terug!" "Past op, grijze ganzen!" riep iemand van een anderen kant, "als jelui zoo voortgaat, kom je nog in Rügen!"

»Laten we de keet omver halen!" schreeuwde een knuistige varensgast. »Neen, in brand steken!" riep een sjouwerman. Dat vond gretig bijval; verscheidene mannen, schippers en sjouwerlui, beijverden zich om lichtbrandbare stoffen bijeen te sleepen. »Vuur, hier heb jullie vuur, menschen!" krijschte van verre een schrale oude-vrouwenstem.

"Ik weet, jullie hebben eenvoudig-weg: ja, gezegd, omdat je ons als vrienden beschouwt, en met ons 't verlovingsfeest, waar we allemaal blij om zijn, wilde vieren.

"Binnen een paar dagen hoop ik ze bij den bankier te gaan halen," ging Schaunard verder; "en ik wil het voor jullie niet onder stoelen en banken steken, dat het mijn plan is om, wanneer ik ze in ontvangst genomen heb, aan enkele van mijn hartstochten den vrijen teugel te laten. Bij den uitdrager hier vlak naast hangen n.l. een nangkin rok en een jachthoren, die me reeds lang de oogen uitsteken.

"Daar heb ik al een pakje; hoe vinden jullie dat?" "Is dat voor mij?" "Ja, trek je schoenen maar uit, of neen, het pijpje is nogal wijd. Ga maar op deze kist zitten, dan zal ik je wel even helpen." "Zou het niet te groot zijn?" vroeg Hans. "Een beetje misschien wel, maar dat is niets. Zulke pakjes zitten altijd nogal ruim," voegde zij er vertroostend aan toe.

"Gaan jullie met me mee, jongens?" vroeg hij hun. "Je moeder heeft een heerlijk avondeten voor jullie klaar gemaakt: een pastoor 't lusten." De kosters. Don Anastasio bevond zich met de twee koorknaapjes in de kerk. Hij vroeg hen wanneer zij naar huis gingen. "De hoofdkoster laat ons er niet uit voor achten, meneer!" antwoordde 't oudste ventje.

Hij vertrok met tegenzin, maar zijn grieven bleven hem kwellen, en toen er na een poosje gelegenheid was om ze te verhelpen, was hij Mama te slim af door een wel overlegd plan. "Ziezoo, nu zijn jullie zoete kinderen geweest, en zal ik met je spelen, wat je maar wilt," zei Meta, haar kleine helpers mee naar boven troonend, toen de pudding veilig in den ketel danste.