Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Onder alle menschen zou Wronsky alleen met hem over zijn liefde hebben willen spreken; want het scheen hem toe, dat Jawschin alleen den grooten hartstocht, die thans zijn leven innam, kon begrijpen.
Jawschin haalde hem met zijn muts in de hand in en begeleidde hem naar huis. Een half uur daarna kwam Wronsky weer tot zich zelf. Maar de herinnering aan dezen wedren zou in zijn ziel blijven hechten als een der zwaarste en meest kwellende van zijn geheele leven. Uitwendig was Karenins verhouding tot zijn vrouw dezelfde gebleven.
Maar gij zijt geen vereerder van het buitenlandsche," zeide zij hem bemoedigend toelachend. Ik ken u en uw smaak, hoewel we elkander slechts eenmaal ontmoet hebben." "Dat spijt me, want ik heb een slechten smaak," antwoordde hij. Nadat zij zoo een tijdlang gepraat hadden, bemerkte Jawschin, dat Wronsky naar de pendule keek.
"Heden ben ik een rijk man, maar ga ik in de club, dan kom ik van avond misschien als een bedelaar terug. Hij, die zich met mij aan de speeltafel zet, doet ook zijn uiterste best om mij het vel over de ooren te halen. Zoo kampen wij met elkander en juist daarin bestaat het genoegen." "Maar als u getrouwd was," zeide Anna, "hoe zou uw vrouw dan te moede zijn?" Jawschin lachte.
Deze ging naast hem zitten; zijn door nauwe rijlaarzen omsloten beenen waren voor de stoelhoogte te lang en staken in spitse hoeken omhoog. "Waarom ben je gisteren niet in den rooden schouwburg geweest? Rumerowa was niet kwaad. Waar heb je gezeten?" "Ik had me bij de Twersky's wat verlaat." "O!" was al wat Jawschin antwoordde.
Hij vroeg daarom nog slechts, of zij nog lang in Petersburg dachten te blijven, en greep daarna naar zijn muts. "Ik denk niet lang," antwoordde zij, Wronsky verlegen aanziende. "Dan zullen wij elkander wel niet meer zien," zeide Jawschin opstaande en zich tot Wronsky wendende. "Waar gaat ge van middag eten?"
Wronsky had niet met Jawschin over zijn liefde gesproken, maar bemerkte evenwel, dat deze alles wist, alles begreep, en het was hem aangenaam dat in zijn oogen te kunnen lezen.
Hij hield van hem vooral om zijn physieke kracht, die hem in staat stelde een ongehoorde hoeveelheid wijn te drinken, den slaap te ontberen en toch altijd dezelfde te blijven; maar ook in zijn verhouding tot zijn superieuren en kameraden wist Jawschin allen respect in te boezemen en evenzoo in het spel, waarin hij tienduizenden waagde en in weerwil van het sterkste drinken steeds de noodige fijnheid en zekerheid behield, zoodat hij in de Engelsche club als de eerste speler werd geroemd.
Wronsky logeerde in een tamelijk ruime en zindelijk gehouden boerenhut, die twee vertrekken had. Petritzky woonde ook hier in het kamp met hem samen. Toen Wronsky met Jawschin de hut binnen kwam, sliep hij nog. "Opstaan! Genoeg geslapen!" riep Jawschin, die achter het schot was gegaan, en schudde den ruigharigen Petritzky, die met zijn neus in het hoofdkussen lag gedrukt.
Ik ga naar het infernalium," zeide de overste en verwijderde zich. "Dat is Jawschin," antwoordde Wronsky op een vraag van Turowzin, terwijl hij plaats nam op een nog vrijen stoel aan hun tafel. Hij nam het hem aangeboden glas aan en bestelde nog een flesch.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek