Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 juli 2025


"Wil ik dan niet eerst gaan zeggen dat meheer er is?" vroeg Jansje. "Vooral niet, kind; ga maar vooruit, wilje?" De tuin was een lange smalle strook langs de vaart, aan welker oever de heer Bruis eenige oogenblikken te voren een weinig adem geschept had, zag allerschrikkelijkst groen, en had niet dan zeer smalle wandelpaadjes, aan weerskanten met aardbeiplanten omzoomd.

De heer Bruis sloeg met zijn stok boterbloemen en kransjes van 't gras. "Mina!" riep de stem op denzelfden toon; "waarom kom je nou niet? Den ouwe is naar de stad; en Jansje zegt dat mamalief op den koepel zit met een vreemden snoes." Mamalief zag dochterlief aan.

Nadat ik mijn volle bekomst had van Aniesette en Kurassou verlustigde ik mij aan diverse andere zoete dranken als "Hoe langer hoe liever, Roosjes zonder doorn, Odematante, Vergeet mij niet, Drie maal drie, Kwartier voorvijven; bovendien probeerde ik een likeur waarvan ik den naam niet durf schrijven als bijgeval Jansje van onzen buurman, die altijd zoo rood wordt als de een of ander een onfatsoenlijkheid zegt, in de kamer is.

Daarna bleef ik nog aan een fleschje reukwater hangen van een Turk, die er zelf niet naar rook, uit godsdienstig gevoel kocht ik van den man uit Betlehem een doosje uit heilig hout en van een ander een armband van roode kralen voor Jansje. Ook verschillende zoetigheden, als suiker en ballen en pralines, die evenwel om reden der kleverigheid heden avond door Nadaniël en Klaas genuttigd zijn.

Hij stelde zich nog de avonden van die feestdagen voor, waarop hij met dat lieve Jansje en nog een paar andere nichtjes huishoudentje speelde; want in zijne kinderjaren behaagde hem de conversatie met meisjes oneindig meer dan die met zijne woeste kernuiten, aan welke hij dikwijls een blaauw oog of een bloedneus te danken had.

Het was evenwel meer dan waarschijnlijk dat Jansje er niets van gehoord had; nademaal zij allerijselijkst veel pleizier had met den tuinknecht, die haar met water gooide. Mijnheer Bruis had juist lang genoeg bij den vuilnishoop uitgerust om een lief plan van verrassing te vormen. Zoodra Jansje hem dus opendeed en hem onderricht had dat dit dégelijk Veldzicht was, en dégelijk Dr.

De heeren staken ieder een sigaar op en begonnen over Leiden te spreken; en het zou juist genoegelijk geworden zijn, toen Jansje, die altijddoor met den tuinknecht had gestoeid, rood als een koraal binnenkwam, om te zeggen dat "daar een knecht was van mevrouw Van Alpijn, of dokter asjeblieft reis oogenblikkelijk dáár wou komen, want dat mevrouw zoo naar was." "Zeg dat ik aanstonds kom," zei Dr.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek