Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"Ja, als uw oude oogen nog zoo iets mochten zien," hernam de kamenier met bitterheid, hoogst ontsticht over de spreekwijze van Geertrui, welke een vernis van spotternij spreidde over voorwerpen van haar vereering. "Wat zou Heer Godard van Reede zeggen, indien hij u hoorde spreken?" "Heer Godard!" riep Geert, van verbazing de handen ineenslaande. "Kent gij mijn oom?" vroeg Ulrica verwonderd.
Eenige weken later wist hij zich niet te herinneren, waar hij dien avond gegeten had. Den volgenden dag, namelijk den derden, werd juffrouw Bougon weder als door den bliksem getroffen. Marius ging weder in zijn nieuwen rok uit! Drie dagen achtereen! riep zij, de handen inéénslaande.
»Wat! van de firma Wilkinson-Wilmot!" riep Verburg, de handen ineenslaande in de hoogste verwondering, »die men de Christelijke Rothschilds noemt." »Dezelfde.
"Maak u maar niet ongerust, dames, ik kan goed zwemmen," antwoordde een lang en tenger gebouwd jongmensch. "We hadden toch eigenlijk eerst naar de mis moeten gaan!" zuchtte tante Isabel, de handen ineenslaande. "'t Is nog tijd, mevrouw: Albino is op 't seminarie geweest, die kan straks in de 'bangka' wel een mis lezen," antwoordde een ander en wees daarbij op den lange en magere.
"Hoe Freule!" riep Botbergen, de handen als van verbaasdheid ineenslaande. "Ben ik ongelukkig genoeg om voor een logenaar te worden aangezien? Mijn vriend, de Ambtman, kent mij te wel om geen getuigenis voor mij af te leggen, dat ik niets zou aanvoeren, 't welk bezijden de waarheid was."
"De God Abrahams zij geloofd," riep Rebekka, de handen dankbaar ineenslaande; "de naam van een rechter, ofschoon een vijand van ons volk, klinkt in mijn ooren als die van een beschermer. Gaarne volg ik u; vergun mij slechts mijn sluier om mijn hoofd te slaan."
"Niet!" hervatte de Baron: "nu, dan weet ik het: gij zijt een Arminiaan, Joan!" "Goede hemel!" riep Barbara, de handen boven 't hoofd ineenslaande; "een Arminiaan!" "En wat nog erger is, een Sociniaan!" vervolgde Reede. "Een Sociniaan! Dat verhoede de Heer!" zeide Mejuffrouw Raesfelt, met dezelfde gebaarden. "En wat het ergst van alles is, een huichelaar."
"Is hij weg?" riep Martha, die kwam aanloopen op het geraas van de huisdeur, die zoo hard was toegetrokken, dat het geheele huis er van dreunde. "Ja!" antwoordde ik, "voor goed weg!" "Hoe is het met zijn middagmaal," vroeg de oude meid. "Hij zal niet eten!" "En met zijn avondeten?" "Hij zal niet eten!" "Wat!" zeide Martha, hare handen ineenslaande.
"Maar Leo!" antwoordde zij, de handen ineenslaande van verbazing, en met een hoogen blos op het voorhoofd; "gij ziet bleek als een lijk, uwe oogen staan strak en schril van pijnlijke overspanning, uwe doffe stem verraadt de overwinning zelfs die deze woorden u kosten. Wat moet ik denken van deze heftige ontroering, wat van de zonderlinge gezegden die gij mij toevoegt?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek