Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Als dan de wilde storm door de lucht giert, de wind in alle spleten en gaten huilt en brult, als schuilden woedende draken in de duistere holen, dan is men minder gerust onder de kleine roode daken; dan werpt de vrouw, de moeder van het gezin, zich vaak in sidderenden angst op de knieën voor het met een papieren bloemkrans omhangen glazen kastje, waarin het misschien wat zonderling toegetakelde beeld prijkt van Onze-Lieve-Vrouwe.
De Keeshond wordt het meest geschikt geacht voor het genoemde doel, omdat hij zich door onwankelbare trouw en gehechtheid aan zijn meester onderscheidt, zeer opmerkzaam en wakker is, bovendien geen regen of koude vreest, ja zelfs in huis of hof gewoonlijk het liefst zich neervleit daar, waar de wind het hardst huilt.
Hij stond op, kwam nader en zette zich naast haar. Zeg me, waarom u huilt.... Is het mijn schuld, dat u huilt? De ongewoon zachte klank zijner stem deed haar wegsmelten van droefheid. Neen, kind, neen, het is niet jouw schuld, maar het is zoo treurig, zoo treurig.... Wat is treurig? Dat jonge menschen zich zoo opsluiten in hunzelve en altijd denken, dat wij niets voor ze kunnen doen.
't Kakelen van de kippen en 't kraaien van een paar vechtlustige hanen werkt evenmin storend op de aandacht als het jammerend geluid van den ulmerdog, die naast zijn hok een solo huilt.
Maar moeder weet er nog niets van. En Anna..." Hij stokt en kijkt uit het raam. Ik voel dat hij huilt. O, philosofie over dood en leven is een onding, als de zekerheid van dood er is. Alleen gezonde menschen zijn sterk van voornemen. Ik probeer hem op te monteren, praat met hem. Hij blijft triestig. En ik lièg afschuwelijk. Er wordt gebeld. Het is een kennis, die luidruchtig binnenkomt.
Zij antwoordde niet doch toen oom Frans de volgende maal met zijn geheimzinnigste gezicht aan de deur verscheen, kroop Helle tusschen zijn beenen door en zeide met zijn wijsneuzige gezichtje in de lucht op een toon van gewicht: "Moeder huilt iederen dag heusche tranen." Eén, twee, drie daar had oom Frans hem op zijn arm. "Wanneer doet moeder dat?" "Als vader weggaat."
In den nacht zelfs wil ik naar stad loopen om breikatoen of wol voor je te halen. Suus, lieve Suze, schei toch uit met huilen, als je pa het merkt! Zeg, ben je boos, of hou je toch van me? Suus, als je huilt, daar word ik zoo naar van. Zeg dan, wat zal ik doen? Wát wil je hebben?" Een oogenblik stilte, alleen een nokkend geluid. "Toe zeg dan, toe spreek toch?"
Stilte van oprechte belangstelling is over de menigte. De man blijft lang onder, verschijnt spuwend en snuivend, maar met leege handen. "Jezus, Jezus!" huilt de vrouw naast den slagersknecht: "Zoo'n engel van 'n kind!" "Ken je de mense?" vraagt de slager. "'t Is de jongen van Arie op den hoek! Een engel van 'n jongen!" "Weete de mense d'r van?" "Ze zijn gewaarschouwd... De man is uit.
Maroessia heeft het begrepen; een kreet is ontsnapt, vervolgens een snik; zij huilt van geluk, maar door haar tranen heen schittert een glimlach, een glimlach, zoo vol dankbaarheid ten opzichte van haar beide vrienden, dat ook hun oogen vochtig worden. "O! Kerstmis, Kerstmis! in de hut van vader! Kerstmis bij moeder en mijn broertjes!
Maar het meisje was treurig toen ze nu alleen was. Het haasje komt, en zegt: »doe open, doe open, de bruiloftsgasten zijn lastig!« De bruid zegt niets, en ze huilt. Haasje gaat weg, haasje komt terug en zegt: »doe open, doe open! de gasten hebben honger!« De bruid zegt weêr niets, en ze huilt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek