Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Het schijnt, dat al dit water niets dan haat is. Evenwel worstelt hij. Hij poogt zich te verdedigen, hij beproeft boven water te blijven, hij spant zich in en zwemt. Hij, wiens armzalige krachten zoo spoedig zijn uitgeput, wil met het onuitputtelijke worstelen. Maar waar is het schip? Ginds; nauwlijks zichtbaar in de vale duisternis van den horizont.
Klagend zwart hing de kap van haar loome haar over haar hoofd, waaronder alleen de bleeke plek der door de ruiten vaal verlichte zijde van haar gelaat mat-wit uitscheen. Haar leden waren lam uit-een-gezonken, haar oogen glommen zonder straal over de zielloze handen op haar schoot. Buiten viel de zon wech aan den horizont.
Met zonsondergang had hij aan den horizont reeds zeilen meenen te zien, maar de vlugste watervogel werd een egel, als de wind hem tegen was, en zelfs zijn zwempooten vasthield. Anderen verzekerden hetzelfde, en gaarne zou Dion daarom uitgezeild zijn in de open zee om ze op te zoeken. Hij was echter geheel alleen in een gebrekkig huurbootje geweest, en dit had de haven niet mogen verlaten.
"Dáár!" antwoordde Hercules, terwijl hij een bijna onmerkbaar punt aan den horizont in het noord-oosten aanwees. Men kon elkander te midden van het geloei van den storm slechts moeielijk verstaan. "Heb je werkelijk land gezien?...." vroeg de leerling. "Ja," antwoordde Hercules, met het hoofd knikkend. En wederom wees hij met de hand aan bakboord vooruit. De leerling keek, maar zag niets.
Men geloofde niet, dat er een vrouw was met wie hij 't eens zou kunnen worden en alles wat op dweperij en liefde leek, was hem vreemd. 't Is een donderdagavond; de maan is juist twee vingers breed en blijft een paar uur boven den horizont na zonsondergang. De Majoor gaat heen van Ekeby zonder te zeggen wat hij van plan is.
Ik kon echter niet buiten den poolcirkel zijn, want de koude was my niet hinderlijk, ook was het het boven den horizont blijven van de zon en maan niet alleen dat my wonderbaar was, maar zy beschreven geen zichtbaren loop.
Zal die echtgenoot u liefhebben zooals ik u zou hebben liefgehad? O Adelgonde! mijn horizont staat beneveld, maar ook het verschiet van uw huwelijksleven dreigt door zwarte wolken verduisterd te worden. Luister naar den raad van hem, die het oogenblik nooit zal vergeten toen hij voor de eerste en wellicht ook voor de laatste maal de woorden: "Ik min u!" van uwe lippen hoorde vloeien.
Het oog ziet dan slechts een golvende zee van wolken aan welker oppervlakte de zon verwonderlijke lichtspelingen toovert. Dan is, zoowel in de hoogte als in de laagte, de horizont verdwenen en schijnt het alsof wij naar de een of andere streek van het luchtruim zijn overgebracht, buiten de grenzen der aarde.
Hij voelde onder zijn voeten een vreeselijke woeling, die eigenlijk nog geen instorting was, want Frankrijk was krachtiger dan ooit. Donkere wolken stapelden zich aan den horizont opeen. Een zonderlinge duisternis, die nader en nader kwam, spreidde zich allengs over de menschen, over de dingen, over de ideeën; een duisternis die uit den toorn en de stelsels ontstond.
Dick Sand was zoo even in het want geklommen. In dit oogenblik verdichtten de nevelen zich onder de eerste stralen der zon en klaarde de horizont geheel op. Eindelijk deed Dick Sand den reeds zoo dikwijls geuiten kreet hooren: "Land! land! vlak voor den boeg!" Bij dezen kreet liep iedereen op het dek, zoowel de kleine Jack, nieuwsgierig als men op dien leeftijd is, Mevr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek