Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Links van deze, en nog meer naar achteren, brandde een hoog en helder vlammend vuur, van al de overige afgezonderd. Daaraan zaten vijf hoofdmannen, zooals men zien kon aan de adelaarsveeren waarmee hun hoofden getooid waren. Juist stond een hunner op. Hij had den krijgsmantel afgeworpen. Zijn naakte bovenlijf was, evenals zijn gelaat en zijn armen, dik met schel-gele verf besmeerd.
"Om ons in te sluiten tusschen hen en de Utahs, die in het Hertendal kampeeren." Het was duidelijk aan Vuurhart te zien, dat hij schrikte. Maar hij herstelde zich dadelijk, en zei: "Mijn blanke broeder heeft dat waarschijnlijk gedroomd. Ik weet niets van alles wat hij zegt." "Lieg maar niet! Wij hebben zeer goed de teekens gezien, die de twee jonge hoofdmannen u met het dekkleed gaven.
Maar hij riep hun toe: "Blijft! Er zal u niets geschieden." Zij bleven angstvallig staan; hij kwam nu geheel naderbij, en vroeg: "Hoeveel hoofdmannen zijn er nu bij u?" "Vier." "Wie is de voornaamste van hen?" "Zeg hem, dat ik met hem spreken wil! Hij kan de eene helft van den weg loopen, en ik de andere helft; dan ontmoeten wij elkaar in het midden; wapenen brengen wij niet mee!"
Ellen had zich sedert gisteren bijzonder kloek gehouden; zij was gelukkigerwijze door de Roodhuiden niet zoo streng behandeld als de volwassen, mannelijke gevangenen. Toen deze laatsten zich van hun boeien bevrijd hadden, om zich op de hoofdmannen te werpen en die te knevelen, was zij geheel alleen bij het door Old Shatterhand uitgedoofde vuur blijven zitten.
Is de plaats, waar zij zich bevinden, niet ver van het vuur der hoofdmannen af, waar de wapenen liggen, dan hebben wij gewonnen spel. Het is een waar geluk, dat het hier onder de boomen zoo donker is. De vuren zijn volstrekt niet in ons nadeel, maar integendeel in ons voordeel, daar wij nu de gestalten der Roodhuiden gemakkelijk kunnen herkennen en ontwijken." "Dat is perfect.
Het was nu minder noodig de drie andere hoofdmannen te beluisteren; maar wel was het dringend noodzakelijk, uit te visschen waar de roodharige kornel zich met zijn kornuiten bevond. Om dat te ontdekken, moest men de gansche legerplaats omsluipen. De drie onverschrokken mannen gingen dus langs den rotswand gestadig verder, al de vuren aan hun linkerhand latende liggen.
Hebben zij eenmaal de strijdbijlen tegen de blanken opgegraven, den behandelen zij hun besten vriend als vijand, wanneer hij een bleekgezicht is; zij zouden ook u niet sparen." "Maar de hoofdmannen zouden mij beschermen!" "Neen. De Utah is niet trouw en oprecht; en niet één hoofdman van dat volk heeft op zijn krijgslieden zooveel overwicht, dat hij u zou kunnen redden.
De lijken werden bijeengedragen, om eervol begraven te worden. Er werden verscheiden personen vermist, die gevangengenomen moesten zijn, dachten zij. Datzelfde moest ook het lot zijn geweest van de drie hoofdmannen, oordeelden zij; want die waren verdwenen, zonder dat men ergens een spoor van hen ontwaren kon.
"O, die komen niet; die zijn door de Navajos verslagen, en dezen zullen wij spoedig volgen, om ook veel scalps van de Utahs te halen." "Dan vergist gij u!" "Maar wij zien toch hoofdmannen en krijgslieden van de Utahs hier als uw gevangenen. Dus moeten die toch overwonnen zijn!" "Die hebben wij gevangengenomen op ons eigen handje.
Old Shatterhand vervolgde, om aan hetgeen hij gezegd had nog meer kracht bij te zetten: "Uw hoofdmannen hebben ons naar het leven getracht; zij zijn in onze handen gevallen, en wij hadden dus niet alleen het recht, maar het was zelfs onze plicht, hen te dooden om hen onschadelijk te maken. Wij hebben dat niet gedaan, omdat wij het goed met hen en met u meenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek