Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Die leelijke, lange roodpoot dacht, dat hij nergens voor deugde, omdat hij klein was, maar hij zou hem wel toonen, wat Niels Holgersson van Wester Vemmenhög voor een flinke baas was. Een oogenblik later stond Akka in het ooievaarsnest, op het huis Glimmingen. 't Was een prachtige, groote woning. Als onderlaag had het een wiel, en daarover lagen verscheidene lagen takken en zoden.
Je bent een beste kerel! Maar wat is dat nu, Rosenbom?" Want daar stond Niels Holgersson midden op den kalen schedel van Rosenbom. Maar nu was hij niet bang meer. Hij nam zijn witte muts af, en zwaaide die hoog in de lucht en riep: "Hoera voor jou, Langlip!" De bronzen man stootte met zijn stok hard op den grond.
"Ik wil hier niet meer over praten, vóór ik gezien heb, dat je een gat in den muur kunt maken, en mij bevrijden," zei de raaf. De jongen werkte zóó, dat het ijzer brandend heet werd. Hij meende, dat hij Bataki's bedoeling gemakkelijk kon begrijpen. De raaf kon toch geen erts voor eigen rekening delven, en daarom was 't zeker zijn plan, die ontdekking aan Niels Holgersson over te doen.
De jongen was op het punt van te schreien van angst, maar de zon stond nu goudgeel en blij aan den hemel, en gaf de heele wereld moed. "Je hoeft nergens bang voor of ongerust over te zijn, zoolang ik er ben, Niels Holgersson," zei de zon.
Kijk eens naar klein Duimpje! Kijk eens naar Niels Holgersson, klein Duimpje!" Dadelijk keken de ganzen en de kippen naar den jongen, en daar begon een geweldig gekakel: "Kukeleku!" kraaide de haan, "dat is zijn verdiende loon. Kukeleku! hij heeft mij aan mijn kam getrokken!" "Ka, ka, ka! Dat is zijn verdiende loon!" riepen de kippen, en dat riepen ze maar al door.
De jongen zag ook de smalle straten, die leeg waren op dezen feestdag. Hij wist nu welk een stroom statige menschen er zich eens hadden bewogen. Hij wist, dat ze als groote werkplaatsen waren geweest, vol van allerlei werk. Maar wat Niels Holgersson niet zag, was, dat de stad nog op dat oogenblik mooi èn merkwaardig was.
Hij hoorde hun roepen nog een paar keer; toen stierf het weg. "Ja, nu moet je jezelf redden, Niels Holgersson," zei hij tot zichzelf. "Nu moet je toonen, dat je wat geleerd hebt in die weken, dat je in de wildernis hebt gewoond."
In den tijd, toen Niels Holgersson rondreisde met de wilde ganzen, stond daar ook een hutje, met een klein stukje ontgonnen grond er om heen, maar de menschen, die daar eens gewoond hadden, waren om een of andere reden er vandaan gegaan. 't Hutje stond leeg, en de akker lag daar ongebruikt.
"Heb je gehoord, Niels, hoe het toeging toen Smaland en Skaane geschapen werden," vroeg hij, en toen Niels Holgersson: "Neen," zei, begon hij dadelijk het oude, grappige verhaal te doen: "'t Was in den tijd, dat onze lieve Heer bezig was de wereld te scheppen. Terwijl Hij daar druk meê bezig was, kwam de heilige Petrus voorbij.
"Ja, dat moet zeker zoo wezen," antwoordde kleine Mads. Zij keerden de klomp om, en bekeken die nauwkeurig, want het overkomt niet iedereen dwergeklompjes op den weg te vinden. "Wacht! wacht eens, Mads," zei Asa. "Hier staat iets op den eenen kant." "Ja, dat is zoo. Het zijn kleine letters." "Laat eens zien. Ja, daar staat.... daar staat: Niels Holgersson, V. Vemmenhög."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek