Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Zij zou zuinig zijn, beloofde zij, en zij hield woord, weinig spaarzaam van aard, maar nu gedwongen te zien op iederen cent, dien ze uitgaf. Zoo bleven zij in Den Haag, trots vele teleurstellingen, Jeanne vond heur vader in de vier jaren, waarin zij elkaâr niet gezien hadden, oud geworden, ontevredener en prikkelbaarder, dan zij hem zich vroeger herinnerde.
Mathilde voelde de afrondingen van haar lichaam als een tastbare levende vorm tegen de duisternis ingerezen. Zij voelde den bol van haar gloeyend hoofd, zij voelde de buigende vlakken harer koude schouders. De duisternis viel als gesmolten lood, op haar hoofd heur haar verzwarend.
Elk trillend blaadje, elke wuivende schaduw dreef het bloed naar heur hart terug en versnelde hare schreden.
Zij herkende den landauer, waarin zij vroeger zoo dikwijls gezeten had, en zij merkte op, dat een andere palfrenier dan Herman aan het portier stond. We zullen even op Paul wachten! sprak Henk, die naast haar plaats nam. Zij antwoordde niet, maar leunde achterover en bedekte heur hoofd met de handen. Het was haar zoo vol, zoo vol... Ik had niet verwacht je te zien, Henk!
Koningin Maria rilde over gansch heur lichaam, heure tanden klapperden van koude en, armen en beenen uitrekkend, kreunde zij: Legt mij te bedde, dat ik mij verwarme. En zij stierf. En alzoo, volgens de voorzegging van Katelijne, de goede tooveres, zaaide Philippus overal dood, bloed en tranen. Maar Uilenspiegel en Nele hadden elkander innig lief.
Hij kon haar zoo innig en trouw aankijken, zijn zachte hand kon zoo teeder streelen hare wangen, heur haar, en zijn sterke armen konden zich zoo heerlijk warm ronden om haar halsje en schouders. En broer hield van haar; dat wist ze, ofschoon hij 't haar nooit had gezegd, hij haar nooit een lief woord had toegevoegd en haar nimmer had geliefkoosd!
De stervling werd steeds meer vertrouwlijk met zijn lot, En wischte 't denkbeeld uit van Englendom en God. Wij vonden 't grover hart van onze stamgenooten Voor d' invloed onzer zorg vereeld en toegesloten: Wy gaven 't de Almacht op, en, aan Heur eer verknocht, Niet een, die Adams kroost op 't aardrijk meer bezocht. "Nu rezen moord, geweld, en bloeddorst!
Maar zij had hem immers ook geopenbaard, dat dit alles het verleden was, dat zij nu was, die hij wilde! Toen, toen was dat óók waar geweest, klaar en waar ... Maar nu? Duurt extaze dan maar één oogenblik en wist hij dat? Wist hij, dat hare zielevlucht heur hoogste bereikt had en nu weêr dalen moest tot gewonere sfeer?
Ze dachten alle twee aan Vinie dien ze verwachtten maar z'en zegden er niets van. 't Wordt weeral avond, en 't was schaars middag, neuzelde Ghielen. 't Is die sneeuwlucht ... en Doka keek overzijds langs heur schouder naar buiten maar eigenlijk naar de hofpoort over 't land of er iemand in de verte te zien was. Zou hij wel zeker komen, Ghielen? We kunnen nog wachten. En als hij niet komt?
"Heur Peter," begon vrouw Janssen, toen ze eindelijk tot rust kwam: "'k Heb van nacht 'en roare dreum gehad; 'k mot 'm oe êfkes vertellen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek