Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
"Eefje!" riep de meesteresse des huizes, over het slagen harer opmerking verbaasd. "Eefje!" herhaalde vrouw Hendriksz, als in eenen droom, en werd eensklaps den derde gewaar, die in het vertrek stond, en sprong op den jongman toe, en viel hem om den hals. "Leeft zij?" vroeg de moeder, "leeft mijn kind?" en staarde Wouter met hare bruine oogen in het gezigt, of zij in zijne ziel lezen wilde.
Wie ooit, bij gebrek van eene opgave der nommers, dese of gene gracht der hoofdstad heeft langs gedwaald, om de woning eens vriends te zoeken, die zijn' naam niet aan de deur had gezet, hij weet, hoe dikwijls hij in verzoeking kwam, op goed geluk maar eens aan te schellen; hij houdt het vrouw Hendriksz ten goede, dat zij het tot drie malen toe te vergeefs deed; hij stelt zich voor, hoe haar twee keeren van deze op haar: "neem niet kwalijk!" een graauw werd achterna gezonden; de vierde maal was zij eindelijk waar zij wezen moest.
"Drie maatjes, vrouw Hendriksz! dat weet je wel bah Wim! je zult je vingertjes blaauw verwen; wat zeg je van mijn' jongen, vrouw Hendriksz? mijn man is zoo gek met den guit!" Het viel der gelukkige moeder te vergeven, dat zij niet opmerkte, hoe weinig vrouw Hendriksz op haar gemak was; hoe hortend de laatste woorden van haar antwoord er uitkwamen. "Je eerste was eene dochter, niet waar?"
"Wacht, vrouw Hendriksz, wacht!" fluisterde de vrouw des huizes, zonder naar de verslagene om te zien: de jongman die het tweede woord even goed had verstaan als het eerste, was van zins geweest binnen te komen, en had zijns ondanks, naar het scheen, twee stappen naar de tuinkamer gedaan. Immers toen had hij zich bedacht; thans scheen hij weêr louter oog en hand voor de rozenstruiken.
"Zij leeft, maar " "Zij is verleid!" jammerde vrouw Hendriksz, en stiet den jongman van zich, als ware hij de schuldige geweest. "Dat heb ik niet aan je verdiend, moedertje! maar je radeloosheid weet niet, wat ze doet. Ik had Eefje zoo lief, eerlijk lief; je zoudt zoo droef niet gekreten hebben, als zij "ja" had gezegd, toen ik haar vroeg.
"Waratje, daar heb je Wouter!" zei ze den volgenden Zondag, toen zij de stoep afstoof, en maar wat heeft Mevrouw eraan " "Ga voort, Wouter! ga voort!" en het was geen ijdele nieuwsgierigheid, die der meesteresse des huizes het oor deed leenen aan de vrijerij; Eefjes toestand kon haar slechts door dat verhaal duidelijk worden. Vrouw Hendriksz zag voor zich heen, of zij er niet bij tegenwoordig was.
Vrouw Hendriksz was aangediend, en vrouw Hendriksz was toegelaten; al had de meesteresse der huizinge dien achtermiddag eenen kring van gasten om haar gezien, zij zou zich, op de dringende bede van het moedertje, een oogenblik bij haar gezelschap hebben verontschuldigd; het heugde haar, dat zij Freule was geweest.
Zijn blik scheen aan een zeil te hangen, dat op Pampus in het verschiet verdween, het was Wouter, die den Elburger nastaarde, met vrouw Hendriksz en Eefje aan boord. Mevrouw Van was hij de ontmoeting van moeder en kind, was bij de verzoening tegenwoordig geweest, wie vraagt mij, of zij verder, ter verzachting van beider ellende, iets onbeproefd liet?
Onwillekeurig had vrouw Hendriksz de handen, die in haren schoot lagen, gevouwen, en zonder dat hare lippen prevelden, zagen de omstanders het haar aan, dat zij God om sterkte bad; er was niemand onder hen die ze der moeder niet toewenschte. "Hebt gij hier geene kennissen, geene vrienden?" vroeg de heer des huizes, bewogen.
Jacob Hendriksz., ex-burger van Stellenbosch, werd verbannen naar Robben-eiland, doch slechts tot aan het vertrek der vloot, want, omdat hij vrouw en kind had, zou hij in dienst genomen worden als soldaat en met z'n familie naar Ceylon worden gezonden . Het mooie van deze »medelijdende" daad was, dat natuurlik de Kompanjie er ook door gebaat werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek