Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Maar toen hij voor Abraham stond, helderde zijn gezicht op; hier behoefde hij in ieder geval niet bang te zijn om te vragen naar wat dan ook; en hij koos daarom wat hem het eerst inviel. "In welken persoon in God gelooft gij, mijn waarde Abraham Lövdahl, volgens het tweede artikel?" "In den zoon Jezus Christus," antwoordde Abraham, zeker van zijn zaak.
"Michiel toen bootsmansjongen was en nu Admiraal, neen, dat niet kan zijn! Jan Company niet zoo mal is, om maar te gelooven, wat men hem wijs maakt." "En toch is het waar, Jan Company," hervatte Van der Zaan. "Zie deze knaap is zijn eenige zoon," hervatte hij, op Engel wijzende. De neger beschouwde den jongen De Ruyter oplettend. Eensklaps helderde zijn gelaat op.
Deodaat, haar verlegenheid bespeurende, haastte zich voor haar te antwoorden: "Ik zou zeer gelukkig zijn, indien ik de verwaandheid mocht hebben zulks te gelooven; maar ik twijfel er hard aan of de Jonkvrouw iets van mij bespeurd heeft voor wij naast elkander stonden." Hierna vervolgende, helderde hij met korte woorden de aanleiding hunner ontmoeting op.
Kolosvar had inderdaad geheel het voorkomen van eene kleine provincie-stad; maar toch was er in de manieren der inwoners iets dat mij verbaasde. Het duurde niet lang, of dit raadsel helderde zich op.
Zijn sedert eenige oogenblikken somber gelaat helderde op, en vrolijk sprak hij, zijn hengst de sporen gevend, toen men een vlak terrein van belangrijke uitgestrektheid had bereikt: Komaan! nu weer eens een flinken rid, meester!
"Ga uw gang, heer Schout," antwoordde de Prins. "Dienstzaken gaan vóór alles." De Schout las, en onder het lezen helderde zijn gelaat op. "Uw gunsteling is vrij, Uwe Hoogheid!" zeide hij. "De ware moordenaar is ontdekt." "Wat zegt gij?" riep de Prins uit. "Lees zelf, Uwe Hoogheid!" antwoordde de Schout. De Prins nam den brief en las: Uyt Zierikzee, den 19den van Herfstmaend, 1668.
Het weer helderde langzamerhand op; maar thans hadden zij meer van de koude te lijden, daar hun kleeren volstrekt niet dik genoeg waren; maar geen klacht ontsnapte aan hun lippen. Zij waren vast besloten het verstandige dier te volgen, waar het hen ook brengen mocht. Tegen zes uur was het klaar dag. De matroos en zijn vrienden waren toen ongeveer zes mijlen van de schoorsteenen verwijderd.
Geen trek verroerde zich op haar getaand gelaat, geen ander leven was aan haar nog te bespeuren dan het kort-hijgend ademhalen van haar mond met slap-hangende lippen. "Hoe es 't gekomen?" fluisterde Alfons. "Al mee ne kier, in drei, vier doagen tijd," antwoordde zij op denzelfden toon. Fluks helderde een gedachte in hem op. Zou zij een testament gemaakt hebben?
In den avond van den 25sten Juni helderde ten gevolge van een plotselingen omslag van het weder de lucht geheel op, en een wondervolle zonsondergang overgoot het geheele dal en het verre oerwoud van het Kongogebied met een vlammend rood. Er volgde een bitterkoude nacht. Op den morgen van den 26sten, om vier uur, was ik met de gidsen reeds onderweg.
"Zestig francs, precies!" zeide Marcel en nam van den schoorsteen drie goudstukken af. "Zestig francs, zeiden we," en hij legde de drie louis op eenigen afstand van den huisheer op de tafel. "Eindelijk!" mompelde deze; en zijn gelaat helderde op. En op zijn beurt legde hij de quitantie op tafel. Schaunard, Colline en Rodolphe volgden de ontwikkeling van het drama met gespannen aandacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek