Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Wie weet, wat verdriet we nog aan dat heertje beleven!" Nu, diezelfde Tom, waar de vader niets goeds van verwachtte, ging op een' dag vlak voor zijn' vader staan en zei: "Vader, ik ga er op uit, om de dieven te zoeken en het geld, dat ze ons afgenomen hebben. Vinden zal ik ze, al zaten ze ook 'k weet niet waar verborgen. En 't geld breng ik mee terug, zoo waar ik Tom heet."
"Kan dat?" "Dat kan!" zei de prinses. Luister maar: "Er was eens een net heertje; zijn heele rijkdom bestond in een' laarzenknecht en een paar pantoffels, maar hij had den fijnsten linnen kraag van de wereld, en van dien linnen kraag zullen we eene vertelling hooren."
Spreek des nergens van; en ik zal alles vergeten: want zo gy in dit opzicht maar wyzer wordt; zyt gy een vry draaglyk Heertje; en ik geef de hoop nog niet op, om my eens met meer reden te kunnen noemen Uwe genegene Vriendin: S. B.
Weder nam de zwaarlijvige den kleinen Willem; en weder nam Geertje haar Franske; ook hém gaf ze te genieten, en vóór ze heenging drukte zij het mondje van haar dikke mopske op de lipjes van het schrale heertje, en 't was toen alsof die slapende kinderen beiden lachten.... lachten als broeders van denzelfden boezem.
Het was mijn wensch, ook iets van het binnenland te zien, en terwijl ik nog overdacht, hoe dat het best in te richten, klopte aan mijn deur een japansch heertje, dat zich in correct Duitsch als gids aanbood. Daar hij mij beviel, goede getuigschriften had en een goed fietser beweerde te zijn, huurde ik hem voor een langere fietstoer door het binnenland.
Kom aan, geene praatjes, je moest het ook eens wagen, Dolf te laten wachten." Met zette ze Gustaaf met zijne bloote voeten op den vloer. Zoo leerde Gustaaf vroeg op te staan, ook als men er geen' lust in heeft. Hoe boos ons heertje was, dat hij zijn eigen zin niet kon volgen, kan ik niet zeggen. Met een pruilend gezicht ging hij naar Dolf.
Tot vervelens toe liep verder volgens Flitz het gesprek over dien snoeshaan; nu eens stelde de heer Gliekke dat heertje ten voorbeeld, en herhaalde mevrouw 't een of ander wat Van Bavik zeide, of herdacht Suze de boeiende wijze, waarop hij van het woeste maar trotsche Noorwegen gewaagd had; en Flitz was verheugd dat het tijd werd van heengaan, want dat "gezanik" verveelde hem bovenmate.
Jongens, als ik daar nog aan denk, hoe netjes we dien rijken mijnheer al zijn geld hebben afgestolen, zonder dat hij er iets van gemerkt heeft!" "Honderdduizend gulden!" lachte een derde. "Wat zullen ze op hun' neus gekeken hebben, hij en zijne drie zoons. De jongste, dat moet zoo'n doeniet zijn. Maar 't luie leventje van dat heertje zal nu ook wel uit zijn, nu zijn vader niet rijk meer is!"
O, die spiksplinternieuwe hoed: van fijn stroo; niet met zoo'n kinderachtig laag bolletje, maar flink hoog; niet met zoo'n onnoozel smal lintje er om, maar met een breeden band daar was onze Hans nog het meest trotsch op van al. Wat leek hij nu groot en deftig, een fijn heertje, hoor!
Hij had een hoog boord, een bonte das, manchetten, een zwart hoedje en verlakte schoenen aan; hij zag er uit als een jong heertje. Hij droeg zelfs een paar bruine handschoenen tusschen zijn vingers en zijn klein, blond snorretje had hij met een ijzer opgekruld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek