Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Nauwelijks vijf en twintig jaren zijn verloopen, sedert dat wij ons bezoek aan den Schouwburg brachten; maar als te Amsterdam een gebouw 25 jaren gestaan heeft, dan heeft men tegenwoordig er al genoeg van, en dan moet het noodwendig veranderd, verfraaid of, liever nog, geheel hernieuwd worden: adres aan het Pesthuis, dat pas gezet was of het werd weder elders opnieuw herbouwd, aan de geheel van gedaante veranderde Beurs, aan het spiksplinternieuwe Stadhuis, aan het Zeemagazijn, aan de Heiligewegs- en andere stadspoorten, die, pas gebouwd, weer gesloopt werden, om door fraaiere vervangen te worden.
Op natuurlijke wijze nagebootst vindt men daar hutten van een soort stroo of bladeren mij onbekend en daarbij boschnegers die behalve hun bovenkleederen, met verlof gezegd ook hun ondergoed en hun hemd hebben uitgetrokken, de eene heeft een spiksplinternieuwe stroohoed op, maar de andere is met een veel ouderen hoed bekleed. Ze zitten bij elkaar en warmen hun handen aan een kacheltje.
Het geheele gezelschap rees overeind als een vlucht opgeschrikte patrijzen; een van de dames zou juist een lepel soep aan den mond brengen, toen haar buurman haar die met de elleboog uit de handen sloeg, waardoor zij een spiksplinternieuwe zijden japon bedierf; ons kleine schoothondje Carlo hief een oorverdoovend gekef aan; kortom, ik had er niet beter in kunnen slagen om de grootst mogelijke verwarring teweeg te brengen.
O, die spiksplinternieuwe hoed: van fijn stroo; niet met zoo'n kinderachtig laag bolletje, maar flink hoog; niet met zoo'n onnoozel smal lintje er om, maar met een breeden band daar was onze Hans nog het meest trotsch op van al. Wat leek hij nu groot en deftig, een fijn heertje, hoor!
Met Etienne geleidde hij daarop de figuren van den cotillon en tusschen het gefladder der vlaggetjes, het quasi intrigeeren der maskers, onder het gewissel van ridderorden en bouquetjes, en het banale spel van het spiegeltje, dat Ange coquet, bij iederen cavalier, die er inzag, omdraaide en weder omdraaide zeker hopende, dat hijzelve zou komen! verzon hij spiksplinternieuwe figuren.
Hij had al twee of driemaal gelegenheid gehad om hem te ontmoeten, sedert zij te zamen in Grikwaland gekomen waren en hij had zich daarbij overtuigd, dat de brave kerel welvarende was, zooals zijn blozend gelaat, zijne spiksplinternieuwe kleeren en vooral de breede lederen riem, die zijn middel omsloot, afdoende getuigden.
Voor den tweeden keer gingen wij de Wolga over en wel over een spiksplinternieuwe, prachtige, hangende brug; maar hier was zij zoo smal, dat wij den kolossalen stroom van Nizjni-Novgorod en van Kazan, waar zij zoo breed als een zeeboezem is, nauwelijks herkenden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek