United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die God was niet onder ons vergeten, en hoe langer ik over alles nadacht, des te dieper vatte de overtuiging post in mijne ziel, dat de goden van mijn volk niets waren in vergelijking met den God der Hebreën.
Waar toe dit lang sermoen? preêkt elders al uw best, En Faraonis eer niet door eens anders kwetst: Gaat, boodschapt den Hebreên: mijn hand is veel geringer Voordezen hun geweest dan nu mijn kleinste vinger.
Naar uwe spraak te oordeelen zijt gij een Jood. Mijne voorvaderen waren Hebreën lang voordat de eerste Romein bestond. Gij zijt een echte Jood, even trotsch als al de anderen, zeide Arrius, den verhoogden blos op het gelaat van den jongeling ziende. Trots doet zich nooit zoo sterk gelden, dan wanneer hij geketend ligt. Welke reden hebt gij dan om trotsch te zijn? Dat ik een Jood ben.
De Hebreën en Grieken zochten de menschen voorwaarts en opwaarts te voeren, maar helaas, de Romein, die de geheele wereld wil overheerschen, stelt den oorlog als volstrekt noodzakelijk voor, en heeft zijnen keizer geplaatst boven het verstand en boven God, en hem tot het eenige begrip van macht en grootheid gemaakt. De heerschappij der Grieken was de bloeitijd voor het genie.
De winden en het meer goedjonstig wierpen ruit De Egyptsche wapening weêr aan den oever uit, Wierp harnas, schild en zwaard juist den Hebreên in handen, Daar zij eerst werden met gedreigd van hun vijanden.
Ik geef te denken voorts, de Hebreên, die 't aanzagen, Hoe hunnen vijand lag zoo korteling verslagen, Hoe God zoo lichtelijk den pratten hoogen moed Farao's had gedempt vertreden onder voet, Of niet een ieders tong, van vrolijkheid ontsprongen, Den driemaal hoogen lof des Hemels heeft gezongen, Als zij aanschouwden, vrij van 's konings wreedheid straf Dat hun verlossing werd Farao tot een graf, Diens korten ondergang, diens droevig treurspel even En onverzienste dood hun strekte tot den leven.
En gij, twaalf-stammig volk! versmoort wel in uw vreugd, Als gij dit hooren zult. Hoe zal dan met geneugt De donder van deez' stem zoet in uw ooren klinken, Als gij alree den glans ziet van uw vrijheid blinken. Gaat, boodschapt den Hebreên hun uitkomst; want in 't hof Des konings gaan wij beid' verzoeken ons verlof. En zoo hij 't u ontzegt?
De ruige Barbaros ook binnen zijn limieten. Geen vreemdelingen lijdt, noch Meden, nochte Scyten; Noch over onzen vloed, noch over de Jordaan En zal de Filistijn ook geen Hebreên ontvaân. En dien hij burger zalft, hij eigen slave maakt.
Maar mij was niet verborgen gebleven wat vele honderden jaren geleden in mijn land gebeurd was met het volk der Hebreën, die als slaven onder ons woonden, en die beweerden den eenigen waren God te dienen; hoe zij na vele wonderen en teekenen uitgeleid werden, en hoe de Pharao, die hen met zijn leger achterna zette, met allen, die hem vergezelden, den dood vond.
Alle Arabische en Semitische stammen munten door dit talent en door dezen hartstocht uit, die zij toonen zoo ras hun daartoe maar eene gunstige omstandigheid zich aanbiedt. De Pheniciërs, de naaste bloedverwanten en broeders der Joden, die ook met de Joden tot de "Hebreën" gerekend worden, hadden reeds lang de grootste geschiktheid voor den handel van den toenmaligen tijd ontwikkeld.
Woord Van De Dag