United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Basil, dat alles is bepaald interessant. Ik moet dien Dorian Gray eens zien. Hallward stond op, liep den tuin op en neêr. Na een korte poos kwam hij terug. Harry, zeide hij. Dorian Gray is niets dan een motief in mijn kunst. Jij zoû niets in hem zien. Ik zie alles in hem. Hij is nooit meer in mijn werk, dan wanneer zijn wezen niet om mij is. Hij is, zooals ik zei, een suggestie van iets nieuws.
Met een onderdrukten snik sprong de jongen van de bank, vloog op Hallward toe, wrong hem het mes uit de hand en slingerde het in een hoek van het atelier. Niet doen, Basil, niet doen! kreet hij, het zoû een moord zijn!! Ik ben blij, dat je eindelijk mijn werk op éénige waarde stelt, Dorian, zei de schilder, koelweg. Ik dacht niet, dat je dat nog doen zoû. Op waarde stellen?
Je ging naar de opera? vroeg Hallward langzaam, met een klank van pijn in zijne stem. Je ging naar de opera, terwijl Sybil Vane dood lag in een treurig kamertje? Je kan me vertellen van andere vrouwen, die allerliefst waren en van Patti die goddelijk zingt, vóórdat het meisje, dat je lief hadt, nog zelfs de rust heeft om in te slapen. Hoû op, Basil! Ik wil het niet hooren! riep Dorian opvliegend.
Wat gaf het te weten? Was het werkelijkheid, dan was die verschrikkelijk. Zoo niet, waarom er dan over te tobben? Maar als, door eene noodlottige omstandigheid, andere oogen dan de zijne het bespiedden en die afschuwelijke verandering zagen, wat dan? Als Basil Hallward het nog eens wilde zien? Neen, hij moest het onderzoeken, en dadelijk. Alles was beter dan die verschrikkelijke onzekerheid.
Wat dan, Harry? Waar ik den naam van Dorian Gray hoorde. Waar was dat? vroeg Hallward met een lichten frons. Kijk toch zoo boos niet, Basil. Het was bij mijn tante Lady Agatha. Ze zei me, dat ze een voorbeeldig jongmensch gevonden had, die haar in East End zoû helpen, en dat hij Dorian Gray heette. Ik moet bekennen, dat ze me nooit gezegd heeft hoe hij er uitzag.
Bij zulke gelegenheden vergeten wij meestal te spreken van een huwelijk maar zij herinneren het ons altijd vast. Hallward legde hem de hand op den arm. Spreek zoo niet, Harry. Je doet Dorian verdriet. Hij is niet als andere mannen. Hij zoû niemand ooit ongelukkig maken. Daar is hij te goed voor. Lord Henry zag over de tafel heen. Ik doe Dorian geen verdriet, antwoordde hij.
Daar ben ik nu wel voor gestraft, Dorian. Ik weet niet wat je wilt. Wat wil je eigenlijk? Ik wil den Dorian Gray, dien ik vroeger schilderde, zei Hallward treurig. Basil, sprak de jongen; hij ging naar hem toe en legde hem de hand op den schouder. Je komt te laat. Toen ik gisteren hoorde, dat Sybil Vane zich van kant had gemaakt ... Van kant gemaakt! Groote God!
Ik hoû er niet van zooals je over je huwelijksleven praat, zei Basil Hallward, en hij ging naar de tuindeur. Ik geloof, dat je heusch een goed man bent, maar dat je je bar schaamt over je eigen deugden. Je bent een bizondere kerel: je zegt nooit iets goeds en je doet nooit iets kwaads. Je scepticisme is maar een poze.
Ik zal het je toonen, als je met mij meêkomt. Ik zal met je meêgaan, Dorian, als je het dan wilt. Ik zie, dat ik mijn trein gemist heb. Maar dat doet er niet toe. Ik kan ook morgen gaan. Maar vraag mij niet iets te lezen. Geef mij een eenvoudig antwoord. Dat zal je boven gegeven worden! Hier kan het niet. Je hoeft niet lang te lezen. Hij ging de kamer uit, de trap op. Basil Hallward volgde hem.
Dat kan niet, kerel. Het is een prachtige plaats er voor. Laat mij het eens zien. En Hallward liep naar den hoek van de kamer. Een kreet van angst ontsnapte aan Dorian Gray's lippen; hij vloog tusschen de schilderij en het scherm. Basil, sprak hij, zeer bleek; je mag het niet zien. Ik wil het niet. Mijn eigen werk niet zien! Je meent het niet! Waarom zoû ik het niet zien? riep Hallward lachend.
Woord Van De Dag