Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Maar niet ik alleen; er moeten er twee met mij mee: want voor iederen gevangene is er één noodig." "Hum! het idee is inderdaad uitmuntend. Maar wij dienen ons eerst te vergewissen of het kanaal wel zonder gevaar te doorwaden is."
Van zijn vrienden hoorde of zag hij weinig; allen hadden, de een meer, de ander minder, hun handen vol met allerlei zaken, die al hun tijd in beslag namen. Enkelen waren getrouwd en verzekerden hem met tranen in de stem, dat zij hem „gaarne, o! zoo gaarne bij zich aan huis zouden ontvangen om van tijd tot tijd door een familiaar diner, zijn soupers, diners en soirées van vroeger te réciproceeren, maar ... hum!
Op die manier kunnen zij bij de heerschende duisternis, onmogelijk goed in het oog gehouden worden. Vooronderstel eens, dat zij zich van hun boeien wisten te bevrijden, dan konden zij immers gemakkelijk ontkomen in het water; want de twee mannen zullen ten minste wel kunnen zwemmen!" "Altemaal onzin! Er ligt een tramp als bewaker bij hen, die nauwlettend het oog op hen houdt." "Hum!
"Gen avond, Gheryt!" zeide moeder: "kom, Klaôske! zet een bank voor vaôder als een man. Nu! hoe staôt oe zoo te lanterfanten? Maôr kijk, daôr het onze Gheryt nog iemand bij hum, dien ik niet eens ezien had." "Gen avond vader! gen avond Gherytman!" herhaalde de vrouw des huizes, haar bedgordijn al verder opschuivende en zich half oprichtende: "komt oe mij niet eens een toet geven?"
"Of ik hum ken? dat geloof ik! een nobel heer, bij mijn zolen, en zijn dochter is een pronte meid en een goede buur, dat moet ik zeggen: sinds mijn wijf laôst een kwaôde kraôm ehad heit, komt ze om den aôren dag naar heur kijken en brengt altijd zoo wat een liflafje met, als kostelijken zoeten wijn en aftreksel van lindebloeisels met een mengsel er bij, dat zij zelvers maakt, en zoo voort: ik hoop maôr, dat we heur niet kwijtraôken; want zij zeggen, ze gaôt trouwen met den Ambtman Mom, en misselijken pottentaôt, die heur vaôder wel wezen kon: ik mag hum niet best zetten: misschien wel omdat hum mij mijn post van veerman het afënomen."
"Hum!" antwoordde de kleine "Gij zult bij ons nog menigen roman beleven; maar het lezen is vrij wat gemakkelijker dan het mee-maken." "Moeten wij nu weg?" "Nog niet. Ik ben benieuwd, om de gezichten te zien, die de kerels zullen zetten, als de bom losbreekt. Wacht nog een oogenblikje."
Ik gons en brom den ganschen dag, zonder dat het mij aan lucht ontbreekt. En loopen kan ik ook. Daar heb ik als koninklijk Saksisch onderkoddebeier bewijzen genoeg van gegeven." "Maar tegen dien Indiaan met zijn lange beenen zult gij niet opgewassen zijn." "Hum! Dat zullen wij zien." "Ze noemen hem het Springende Hert; dus snelheid in het loopen, vlugheid ter been is zijn voornaamste eigenschap."
Ik zal voorposten in de richting naar Sheridan uitzetten, en die zult gij stellig aantreffen, dat kan niet missen." "Mooi! Maar als mijn afwezigheid opgemerkt wordt en achterdocht geeft." "Hum! daar dienen wij bedacht op te zijn. Maar daar is gemakkelijk voor te zorgen, als gij niet alleen gaat. Faller moet met u mee gaan.
Wat was Jaaije over stuur, toe 'k heur zee dat Trinao nog een beettien van de sinaosappel had epruefd en nog is elagt hadde toe ze mien vrouws naom heurde. »Och" zee ze »wat had ik dat graog an 't kind hebben willen geven, maor ik gun dij 't ook wel, Berend!" Wat heb ik heur dat al vake mutten vertellen en dan steet onze Geert naost heur en dan drukt ze hum de haand en kust hum. En vrouw Balder!
„Wat weêrga, laat ’m dan gaan werken: wij moeten ’t toch ook doen.” „Hij werken? Kijk ’m ereis goed an: daar is ie veel te petieterig voor.” „Hum ja! je hebt gelijk: daar is hij te miserabel voor.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek