Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Ik wist niet dat je al hier waart, en was bang dat Willem wat getreuzeld had. De knaap wordt oud. Hij heeft je immers gehaald?" "Jawel, prompt zooals u besteld hadt oom. Ik dank u. De tilbury kwam mij even buiten Romphuizen tegen." "Hadt je niet begrepen dat ik je zou laten halen?" "Nee oom." "Dat spijt me." "Omdat u zelden...."
"Maar gij, Christien, gij hebt hem doen gevoelen dat zulks onmogelijk is, niet waar? Dat wij andere inzichten hebben....?" "In het geheel niet; ik heb hem gezegd dat ik wensch, dit huwelijk te zien sluiten, maar dat mijn man zoo gemakkelijk zijne toestemming niet zou geven." "Gij hadt groot gelijk, Christien."
Moeder hield Kees, als gewoonlijk, gezelschap toen hij het nu smakelijk gebakken ei bij de avondboterham genoot. "Eigenlijk had je het ei niet moeten hebben", zei moeder, terwijl hij juist een lekker hapje nam. Met een gezicht, vuurrood van opwinding, stootte hij hijgend uit, "als u mij het ei hadt weggenomen, dan was ik weggeloopen en zou ik me verdronken hebben."
De overgang van kind tot knaap schildert Tolstoi ons op de volgende wijze: "Is het u wel eens gebeurd, lezer, dat gij op een zeker tijdstip van uw leven plotseling een geheel anderen blik op de dingen kreegt, alsof alles wat gij tot nu toe gezien hadt, zich aan u vertoonde van eene u geheel onbekende zijde? Iets dergelijks heb ik ondervonden gedurende mijne eerste reis.
Omdat ik het niet heb kunnen doen. Hadt ge het dan niet naar het vondelingsgesticht kunnen brengen? Men staat een kind niet zoo gemakkelijk af, dat men zelf gevoed heeft en dat men liefheeft. Het was uw kind niet. Eindelijk wilde ik aan uw verlangen voldoen, maar toen werd het juist ziek. Ziek?
Zoo niet Veervlug: hij bepaalde zich tot ijverig zoeken, tot het geduldig aanhooren der vragen die hij niet kon beantwoorden, en tot het in 't werk stellen van al de middelen, die men hem aan de hand deed, om 't verloren papier terug te vinden. "Maar als je hem te Darmstadt nog hadt, moet je hem nog hebben," zei er een, bij wijze van verwijt.
Tegelijk toont hij mij den ring van den opperpriester. Nu moest ik, of ik wilde of niet, dezen schoft gehoorzamen, die niets minder eischte, dan dat ik hem dadelijk alle geschriften, die gij hadt achtergelaten, zou overhandigen.
Als je nu, toen je 't volk in de kerk gezien hadt, tegen je zelf hadt gezegd: "Ik zal het helpen, ik zelf zal al mijn krachten besteden om het te helpen," en niet dien last op de schouders van je zwakke vrouw en van oude mannen met weinig kracht gelegd hadt dan zou ik je geprezen hebben." Gösta Berling lag een poos zwijgend vóór zich te kijken. "Wij, kavaliers zijn vrije mannen," zei hij toen.
Indien wij overwonnen, konden wij onze tegenstanders dooden, en dan zouden wij vrij zijn. Wij hebben overwonnen, en wij schonken u het leven. En toch hebt gij ons de vrijheid niet gegund. Gij hebt ons vervolgd en zijt in onze handen gevallen. Wij konden u het leven ontnemen; dat hadt gij verdiend; maar wij deden dat niet, omdat wij christenen zijn.
"Welk een aanleg gaat hier te loor," dacht ik. En haar handje gleed over mijnen arm; het rustte naauwelijks. "Diane heeft u verwacht, Marie," begon ik, toen wij eenige schreden waren voortgewandeld. "Mademoiselle vond, dat het niet voegde, mijnheer." "Lieve Marie, mijnheer me zoo niet!" Eene pauze. "Gij hadt vrolijker gouvernante kunnen treffen." "O, zij is zeer goed!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek