Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"'k Bin Paul, voader," hernam de zoon, en vervolgde, ofschoon zijn stem van ontroering beefde: "'k Wou oe nog zoo gern is zien eer da'k weggoai. Bi'j niet wel voader....?" "Goa moar vort; 't brandt mien in 't heufd," was het antwoord. "Och! 'k wou oe zoo geern zeggen, da'k altied veur oe gebeejen heb," hernam Paul: "en da'k nóg veur oe bidden wil voader."
Hier, in dit Park, ligt het dusgenaamde Romeinsche huis, het lievelingsverblijf van Karel-August en van Goethe. Aan den voet der trap, die naar deze hoogst eenvoudige woning voert, leest ge op een marmeren plaat, deze regels van Goethe: "Die ihr Felsen und Bäume bewohnt, o heilsame Nymphen, Gebet Jeglichem gern, was er im Stillen begehrt!
De baron had wel gelijk dat de zaak duister was, en het ongeluk kwam er bij dat de oude het niet van zich verkrijgen kon om de aanklager van zijn kleinzoon te worden! "Och!" zeide hij eindelijk: "'k zie 't spoor heel biester. 'k Zou zoo gern.... moar, as't buuten de schuld is. Och...."
Moeder en voader hadden 'r lief, dat wist ze wel, en op de zangschool hadden ze gern dat ze meezong, umdat ze 'n stem as 'en klökske had, moar as 't uut was dan goengen de jongens en derns allemoal groote vol lach en schik met mekoare noar huus, moar zij allinnig, heel allinnig.
Met mijn souvenirs uit Constantinopel, die de Orsovasche kapitein me zoo genadiglijk had laten houden, ging het niet veel beter. Ik wendde nog een poging aan: "Ich möchte sie so gern behalten wie Erinnerung an Constantinopel," maar voor ik het gezegd had, wist ik reeds, dat alles vruchteloos zou zijn; zoo'n barsch gezicht was niet te vermurwen. Maar het vervelendste oogenblik was nog niet gekomen.
En Beertje wendde zich om; zag Doris en Griet; kwam naar hen toe; overhandigde de aarden potjes; zei: "dag Griet, dag Doris:" en keerde in draf naar de afgelegen boerenwoning weder, waar de moeder van Dorus woonde. Griet woonde in Dorus buurt, en Beertje nam gern hun pötje mee. "'t Is twoalf," sprak Santje: "jong Kees, ik wiest niet dat 't al zoo loat was.
Ge kent de zinrijke en schoone woorden van Lenau, die mij hier zoo dikwerf in de gedachte kwamen: Die Künste der Hellenen kannten Nicht den Erlöser und sein Licht; D'rum scherzten sie so gern und nannten Des Lebens tiefsten Abgrund nicht. Dasz sie am Schmerz, den sie zu trösten Nicht wusste, leicht vorüberführt, Erkenn' ich als der Zauber grössten, Womit uns die Antike rührt.
Tha stjurar fon Stâvora ånd fon thåt Alderga hêdon hini gêrn to Jonis togen, men tha grâte flâte wêre vppen fêre tocht ût. Nw gvngon hja to ånd foron mith hjra littige flâte nêi Mêdêasblik ånd hildon hja skul after thât ly thêra bâmun. Thi Mâgy nâkade Mêdêasblik bi helle dêi ånd skynander svnne. Thach gvngon sina ljuda drist drist wêi vppera burch to runnande.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek