Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
"Het is als altijd voor mijn Koningin!" fluistert Guy; "is er niemand in de buurt?" "Neen, ik heb mijn leerling, Achille, uitgezonden met een verre boodschap, daar ik u verwachtte en u alleen wenschte te spreken." "Welke verre boodschap?" "Ik zond hem uit om wijn, brood, kaas en vleesch op crediet te koopen.
Dit zeggende, kijkt zij Guy alles behalve vriendelijk aan, want de Geuzen hebben koningin Elizabeth de laatste dagen veel hoofdbreken gekost. Zij zijn hongerig, en zij is er niet van thuis, hen te spijzigen; zij zijn dorstig, en zij heeft geen lust, haar kas aan te spreken, om dien dorst te stillen; het zijn echter vijanden van Alva, en om die reden zou zij hen willen ondersteunen.
Haar tranen, haar gebeden zullen u niet redden. Onthoud dat, mijn Guido, die in liefde ontgloeid zijt voor des tijgers welp!" "Waarom noemt gij haar zoo?" roept Guy toornig uit. "Ik heb er eigenlijk ook geen recht toe," antwoordt de schilder weemoedig.
Als dit alles ter oore komt van koningin Elizabeth, zegt Hare Majesteit tot haar eersten minister: "Burleigh, deze Sir Guy Chester is de grootste dief van ons allen. Hij heeft de dochter van Alva gestolen en hij en het meisje hebben samen haar vader bestolen, den armen ouden Hertog." "Zij namen een voorbeeld aan Uwe Majesteit," antwoordt Burleigh.
Breng mij naar de hut, er is iets verschrikkelijks gebeurd." "Wat?" brengt Guy met moeite uit, doch hij geeft tegelijkertijd zijn bevelen, om onder zeil te gaan. De matrozen vliegen allen naar hun post en Martin Corker grijpt het roer. Als zij de Schelde afzeilen, gaat Guy in zijn hut en fluistert tot den koopman, die half bezwijmd is: "Wat is er gebeurd, wat heeft u zoo doen ontstellen?"
Met een zucht van verlichting stevent Guy, steeds met alle zeilen bij, de Schelde af, en om vijf uur zijn zij de Dover Lass in het Kromvliet opzij gekomen en laden zij onmiddellijk den schat over in het gewapende schip.
"Niet dood, maar enkel gewond; daarom heb ik verlof tot herstel van gezondheid. Aan dooden geven zij zulk een verlof niet." En meenende het bovennatuurlijke het best met het alledaagsche te kunnen verdrijven, vervolgt Guy: "Zoudt gij mij niet uitnoodigen voor het middagmaal?" "Een middagmaal voor een geest!"
Een oogenblik later ontwaakt Guy, om tot de ontdekking te komen, dat hij terstond de hulp van een inwoner van Antwerpen noodig heeft, om zijn leven te redden. "Er is een jongen aan boord gekomen, commandant. Hij zegt, dat hij een brief voor u heeft," fluistert de bootsman hem in het oor, "daarom nam ik de vrijheid, u te wekken." "Hm!" "Hij zegt, dat er haast bij is." "Wat voor een jongen?"
"Geef hem vooral genoeg," fluistert Guy, die voor zijn vriend is gaan staan, om hem tot scherm te dienen, ofschoon het gedrang zoo groot is en de opgewondenheid zulk een hoogte heeft bereikt, daar er weddenschappen twee tegen één op den Spanjaard worden gedaan, dat het niet eens zou zijn opgemerkt, al hadden zij die voorzorgsmaatregelen niet genomen.
Gij zijt uw verstand kwijtgeraakt door al uw avonturen," roept Bodé Volckers uit, die denkt, dat Guy hem voor den gek wil houden. "Volstrekt niet. Schiet mij tien duizend kronen voor, waag u leven, evenals ik het mijne waag, en ik zal u vijfhonderd duizend kronen teruggeven en u in de gelegenheid stellen, u te wreken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek