Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
En waarlijk, de schoone dame, die zoozeer de oogen der heeren badgasten tot zich trok, was niemand anders dan de schoone dochter van den Franschen komiek, de talentvolle en beminnelijke Léonore Prevost; en de jonge Hollandsche officier aan hare zijde, die zoowel om zijn mannelijk ferm voorkomen, als om het vreemde van zijn fraaie uniform, de aandacht tot zich trok, was onze vriend Van Guntheim in eigen persoon.
Of Van Guntheim ook naar dat gesleep en zanggepiep luistert, weten wij niet, maar 't schijnt toch dat hij luistert, en het bijten op zijn zware knevels, 't welk bij hem altijd een zenuwachtige aandoening verraadt, doet ons vermoeden dat hij in een onaangename stemming verkeert.
"Nu dat is iets bijzonders," fluisterde Van Bierenstag, toen de sigaren waren aangestoken: "'t Schijnt, dat mama Van Tal het er op gezet heeft, om de heeren op hun gemak te zetten." "Op hun gemak!" zei Van Guntheim nog zachter: "Ik verzeker je, dat ik aan tafel meer dan mijn portie heb gehad. Naast Justine! Ik heb er nog pijn in 't hoofd van."
Gij ontnaamt mij eene dochter; één mocht ik er behouden; ja, ik wil een waardige moeder voor haar zijn!" En Van Guntheim! Wij zagen hem aan de zijde van mejuffrouw Prevost op het terrein vóór de courzalen heen en weder wandelen, en hooren hem nu terwijl Prevost zich, weinige oogenblikken geleden, verwijderd heeft tot het meisje in hare moedertaal zeggen: "Welk een zaligheid, mijn dierbare Léonore.
"Gemeen volk!" hernam Van Guntheim op een toon, die iets minder hoffelijk was: "Van die gemeenheid is mij nog niets ter oore gekomen. Integendeel zegt men dat monsieur en mademoiselle Prevost, niet alleen om hunne uitstekende tooneelgaven maar ook als brave lieden den meesten lof verdienen." "Fi! fi!" schreeuwde Justine, weder invallende, eenigszins onaangenaam hard.
Van Guntheim drukte haar, evenals zijne bruid, ten slotte hartelijk de hand, waarna de douairière, door den franschen komiek in persoon naar een zetel werd geleid, en daar, door het gebruik van een glas water, hare kalmte weldra terugbekwam. "Die papieren! die ellendige papieren!
Van Guntheim zei niets, maar staarde in het helder vlammende turfvuur. "Als mij zoo iets overkwam," hernam Charlotte: "ik was in staat om sans compliments den aftocht te blazen, en zij zagen mij in zulk een herberg, ja ik noem het een herberg, nooit terug. En blijft u er lang Van Guntheim?" liet zij er op volgen.
Met de koets, waarmede het huwelijksreisje werd begonnen, bracht het jonge paar nog eerst een kort bezoek bij mevrouw Van Tal. De douairière was hartelijk, en had den tooneelrok du beau monde geheel uitgetrokken. Charlotte zag bijzonder wit toen zij Léonore de hand reikte.... Van Guntheim zag rond, en vóór zich en naast zich, alsof hij nog niet geheel van de kerkplechtigheid bekomen was.
"Van den man dien gij thans uw schoonvader noemt...." "Nog niet," zeide Prevost glimlachende. "Helaas!" riep van Guntheim, en las voort: "mocht ik leeren wat ouderliefde beteekent.
Zie, mijn beste vader is daar met eenige heeren in gesprek, och zeg hem, als je 't goedvindt, dat wij naar de eikenlaan gaan, omdat het daar wat rustiger is." Weldra was Van Guntheim, na Prevost van het voornemen te hebben kennis gegeven, bij zijne Léonore terug, en wandelde nu aan hare zijde, meer en meer het gewoel ontwijkende, met de dierbaarste vooruitzichten voort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek