Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Wat zij gevoeld had weten wij niet, maar indien het sterker afsteken van het kunstmatige kleurtje, bleek worden was geweest, dan zouden wij er uit afleiden, dat zij althans iets gevoeld had, en de woorden "Le bon coeur!" tot Van Guntheim, nadat Prevost had uitgesproken, bewezen ten minste dat zij zich niet tegen het algemeene oordeel wilde kanten.
Zoo kwamen wij in den vacantietijd in Holland; ik werd ziek...." "Herstelde en werd de verloofde van den gelukkigsten sterveling onder de zon," viel Van Guntheim in: "O! Léonore, gezegend was het uur toen mijn hart trilde bij de verzekering van je wederliefde; gezegend is mijn lot, daar ik de kostbaarste parel gevonden heb."
"Mais toi ma chère?" viel Van Guntheim zijn geliefde in de rede: "je zoudt mij verklaren...." "Tiens! Tiens!" hernam Léonore: "heeft een Hollander zoo weinig geduld? Welnu, je vraagt mij of het mij geen opoffering zal wezen. Luister: "Mijn lieve moeder werd mij al vroeg door den dood ontrukt; Joseph, mijn achtjarige broeder, volgde haar weinige weken later in het graf.
"Ha!" riep Van Guntheim, doch ziende dat de brief geen stempel of postmerk droeg, en derhalve niet de verwacht wordende zijn kon, ging de vernieuwde teleurstelling in een natuurlijke nieuwsgierigheid over, waarin Léonore en de overige betrekkingen deelden. Spoedig was het zegel verbroken, en las van Guntheim tot zijn niet geringe verbazing, de volgende regelen: "WelEdel Gestrenge Heer!
Het gemompel, dat Van Guntheim aangaande de komst van Prevost had vernomen, was, zooals wij reeds vernamen, geen ijdel gerucht geweest.
Dewijl zij drie jaren jonger dan hare zuster was, en waarlijk fraai blond haar had, terwijl Justines hoofd vrij dunnetjes was bezet met dat onbestemde haar, hetwelk sommigen zwart, anderen bruin, en weder anderen blond noemen, zoo had zij in haar uiterlijk iets op haar oudere zuster voor, maar voor 't overige, al tamelijk dezelfde scherpe trekken, dezelfde.... Maar neen, een leelijk portret geeft geen genoegen; wij besparen u daarom de verdere beschrijving der jonge dames, en, na vermeld te hebben hetgeen trouwens reeds gebleken is dat noch Van Bierenstag noch Van Guntheim, in weerwil van geld of aanzien, zich door haar voelden aangetrokken, maar slechts om der beleefdheid wille dezen avond de uitnoodiging hadden aangenomen, keeren wij tot het gesprek terug, dat, onder het genot van een kopje thee werd voortgezet.
Charlotte, Jeanne en Van Guntheim lachten om deze opmerking, maar Justine vond zoo iets van den jonker al heel onaangenaam, en de douairière, die een vredebreuk tusschen hare dochter en den jonker niet wenschelijk achtte, zei zacht tot Justine die iets pikants op de lippen had: "Pourquoi se fâcher!" en dan luider: "Lieve hemel, wat gaan ons die tooneelmenschen aan! Ze zijn er om ons te amuseeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek