Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Van Guntheim was door Justines koude gevoellooze woorden pijnlijk getroffen. "Uw oordeel is bitter hard," zei de officier: "Ik hoop juffrouw Justine, dat u in scherts dat vonnis hebt geveld, want anders...."
"Och!" zei het nichtje meelijdend, dewijl zij uit Justines blik begreep dat het iets heel naars moest geweest zijn. Het gesprek, dat verder niet belangrijks opleverde, werd eindelijk door de komst van den huisknecht afgebroken, die mevrouw verwittigde dat de koets vóór was, en de vigilante ook. "Al zoo laat!" riep de douairière: "Hemel! waar blijft de tijd dans l'aimable compagnie!
Dewijl zij drie jaren jonger dan hare zuster was, en waarlijk fraai blond haar had, terwijl Justines hoofd vrij dunnetjes was bezet met dat onbestemde haar, hetwelk sommigen zwart, anderen bruin, en weder anderen blond noemen, zoo had zij in haar uiterlijk iets op haar oudere zuster voor, maar voor 't overige, al tamelijk dezelfde scherpe trekken, dezelfde.... Maar neen, een leelijk portret geeft geen genoegen; wij besparen u daarom de verdere beschrijving der jonge dames, en, na vermeld te hebben hetgeen trouwens reeds gebleken is dat noch Van Bierenstag noch Van Guntheim, in weerwil van geld of aanzien, zich door haar voelden aangetrokken, maar slechts om der beleefdheid wille dezen avond de uitnoodiging hadden aangenomen, keeren wij tot het gesprek terug, dat, onder het genot van een kopje thee werd voortgezet.
"Wel natuurlijk!" viel mevrouw Van Tal terstond in: "Justines vlugge geest," vervolgde zij eenigszins zachter tot de beide heeren: "legt haar wel eens woorden in den mond, die niet uit het hart komen. De opmerking was anders niet zonder geest," besloot de douairière, terwijl zij Van Bierenstag met beteekenis aanzag.
"Al zóó laat!" hernam mevrouw Van Tal: "Ja, dan zal Justine toch moeielijk van de partij kunnen zijn. Enfin, ik moet wel zeer mijn excuses maken dat mijn kind ons zoo dérangeert. Waarschijnlijk een tand los gevallen," vervolgde zij, het bloed ziende dat Justines chemisette had bevlekt: "Ik dacht waarlijk dat mijne kinderen de jaren der valhoedjes te boven waren." Mevrouw schelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek