Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Percy Howard, en nu te Londen gevestigd; de andere met jhr. Arnold Van Stralenburg, griffier bij de Arrondissements-rechtbank te Zwolle.
Zij drukt den griffier op het hart in het vervolg beter op te passen: »Wanneer gij U nog eens vergist, zal ik U aan Uwe ooren trekken«. Cauchon dringt er bij den Inquisiteur-Generaal op aan, dat de Vice-Inquisiteur, Jean Lemaître, voortaan de zittingen zal bijwonen. Met andere woorden, dit was tot nu toe niet geschied.
Uit naam van den heiligen dienst vraag ik u mij mee te deelen, wat ge van dien man weet. Wacht u er voor, hem als buurman en misschien als vriend te willen verontschuldigen, want ik verklaar u, indien ik dat merk, zijt ge evengoed verloren als hij. Schrijf griffier."
Daarom heeft men heden den ring en 't ijzer van den paal afgeslagen, opdat het geen kaak zou gelijken. Ten minste zoo heb ik zelf van den griffier gehoord." "Het schijnt mij toe, dat UEd. van alles bijzonder wel onderricht is." "Dat placht zoo te zijn, mijn waarde Heer! dat placht zoo te zijn; ten tijde van wijlen den Heer Advocaat was ik spoediger achter de zaken dan tegenwoordig.
"Ik zie dat alles goed ingericht is," zegt de Burgemeester, "maar nu, dat werk daar ge aan bezig waart, mag men dat niet zien?" En meteen wijst hij op de half afgewerkte schilderij, die Griffier, bij 't opruimen, van den ezel genomen had en nog steeds in de hand houdt.
Op eene verhevenheid was de rechter gezeten; iets lager vóór hem zaten drie rechterlijke ambtenaren, zooals ik later vernam, de griffier, een penningmeester voor de boeten en een ander rechterlijk ambtenaar, dien men in Nederland het "openbaar ministerie" noemt. Voor mijn afgesloten bankje zat iemand met een toga en een pruik: dat was mijn advocaat. Hoe kwam het dat ik een advocaat had?
Spreek mij niet van Gallicismen; de Gallomanie deed de toppen der vingers tintelen van ergernis; het was of zij ons trok bij de haren. En de griffier raffelde de acte over als wenschte hij dat niemand meer trouwen mogt, om hem de moeite te besparen.
"Door hem," vervolgt Griffier, zonder zich aan de aanmerking te storen, "raakte ik in kennis met Lingelbach, met Adriaan Van de Velde...." "Knappe lieden, beiden in hun vak," bromde Uilenburg er tusschen. "Met Ruisdael, met Rembrandt." "Hm! die zijn lang uit den smaak," bromt dezelfde basstem voort, "de een is al zwarter en onbehaaglijker dan de andere."
Gij kunt dan meteen de behangsels in de eetzaal zien, die monsieur Moucheron heeft geschilderd. En nu vaarwel, monsieur Griffier, en veel voorspoed in onze goede stad van Amsterdam."
"De catalogus is mede naar den kelder gegaan," antwoordt Griffier droogjes, en de trekken des Burgemeesters, die, op het verhaal van den geleden ramp, eene medelijdende uitdrukking hadden aangenomen, ontplooien zich tot een glimlach. "Het is wonder," zegt hij, "dat ge dien slag te boven zijt gekomen. En waart gij dus alles kwijt?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek