Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Daaraan merkte hij, Johannes, dat hij een mannetje was. Hij was heel mooi in zijn soort, had glanzige, zwarte pooten, een dik, bestoven achterlijf en een borstschild, dat als een spiegel glom. Gelukkig zag hij al gauw, niet ver van hem vandaan, een anderen meikever, wel niet zoo'n mooien, maar een die al een dag vroeger uitgevlogen en dus al heel oud was.
Zegt broeder Mateo niet en die liegt niet dat Paus Sixtus karbouwenhoeder in Batangas geweest was? Nou, kijk maar 's naar mijn Andoy, en zeg me dan, of hij niet al 't gezicht van den heiligen Vincent heeft!" En de goede moeder glom van trots, toen ze zag dat haar zoontje zijn vork met beide handen vasthield. "God geve 't!" antwoordt de oude man, zijn sirih kauwend.
De maan glom. Ik zie mannelijke gedaante op het dek klimmen: breede heupen, ronde knieën, breed bekken; vrouw, maar geen man, zei ik bij mij zelven: ik voel als eene roos die ontluikt en mijne kaak streelt: heure lippen, mijn zoon, en ik hoor heur zeggen, begrijpt gij? zij zelve, mij met kussen en tranen bedekkend vloeibaar vuur, dat als balsem nederviel op mijn gelaat zij zelve zeide mij: "Ik weet, dat ik misdoe, maar ik bemin u, mijn man!
Wat haar aangaat, zij was waardig zijn partner te zijn in iederen zin van het woord. En als dat niet de hoogste lof is, doe gij mij dan een betere aan de hand en ik zal er die voor in de plaats stellen. Een waar licht glom er uit de kuiten van Fezziwig. In elk figuur van den dans schenen zij als volle manen. Ge kondt nooit vooruit zeggen wat er een volgend oogenblik van ze zou worden.
Ach! een enkel lucifertje zou haar wel goed doen, als zij er maar een uit een doosje durfde nemen, dit tegen den muur afstrijken en zich de vingers daaraan warmen. Zij haalde er een uit! O, wat glom, wat brandde dit! Het was een warme, heldere vlam, als een lichtje, toen zij er haar handen bovenhield; het was een wonderbaar lichtje!
Maar meteen gleed hij naar beneden, want hij kon zich niet langer vasthouden. »Hoeveel?« riepen de drie andere kinderen. »Dat weet ik niet; maar ik geloof wel een stuk of zes.« Het gezicht van Jo glom van vreugde. »Hoe krijgen we ze d'r uit?« vroeg hij. »Ga maar staan, zóó, met je rug tegen den boom. En dan je handen vouwen, zóó!« riep Klaas.
De schimmel, die reeds oud en bijna wit van robe was, leek, in het winterlandschap, als een onbewogen sneeuw- of ijspaard, maar de warme rug van 't vurig vosje glom en dampte, en door zijn rood-opengesperde neusgaten, blies het zijn forschen adem in twee grijze rookkolken, als de uitlaat van een stoommachien.
Z'n bakkebaarden kon je van achteren zien en toen i bezadiglijk de twee treden opstapte om in 't station te gaan, glom de lage avondzon in Gods gepoetsten linkerschoen. "Wie was die meneer?" vroeg 't dichtertje. "God" zei de duivel en de knobbels op z'n voorhoofd werden grooter. 't Dichtertje sprak niet.
Door de kleine, groenachtige vensterruitjes glom nog slechts een grijs-grauw twijfellicht, dat flets en dof weerglansde op de koperen en tinnen schotels langs de wanden.
De heuvelhelling boven het donkere naald-kantwerk van de schaduwen der pijnboomen was helder als het daglicht en kleurloos als sneeuw. Het verstijvende cement in de holen glom zoo waar. Cossar's losse gestalte kwam op hen toe. "Klaar hoor" zei Cossar. "Pang pang!" Een schot van dicht bij het huis en toen stilte. "Wat is d
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek