United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Of mijnheer uw vader daarbij was, weet ik niet... zoo ja 't spijt mij... des te erger." Op zijn beurt werd Marius nu de brandende kool, en mijnheer Gillenormand de blaasbalg. Marius' geheele lichaam rilde; hij wist niet wat te doen; zijn hoofd gloeide. Hij was als de priester die al zijn hostiën in den wind ziet strooien; als de fakir, die een voorbijganger ziet spuwen op zijn afgod.
De stilte sloot als watten om hem heen.... De hemel gloeide in 't westen.... Er was geen enkele klank.... Toen alleen, een huilend fluiten, in de verte, zwak....
Een hoofd in een hand gloeide op van-achter de tafel met de periodieken; vingers, werktuigelijke dingen, aaiden, werend iets onteziens als spinraggen boven de oogen weg. Luisterend hoogde het hoofd.... de zee zong.... De hand met de flonkerstip van een juweel begon de snorharen te streelen, als om er goud uit te spinnen.
Als er een man was, zou-ie denken, dat ze iemand bij zich had. Half een sloeg de klok. De lamp begon uit te gaan. Ze draaide haar op, maar er was geen olie meer in en de olie stond in de keuken. In het halfdonker der kamer gloeide het roode kransje, dat opflikkerde als ze zenuwachtig aan het rondseltje plukte. Nog wat stuiptrekkingen en het werd donker. Vrouwtje huilde. Tingelingeling.
Des anderen daags was het een schoone lentedag: de zon gloeide met een koesterend vuur aan den doorschijnenden hemel, welks azuur hier en daar door een gewaterd wolkje onderbroken was. De invloed der zuivere lucht werkte krachtig op de gemoederen der burgers van Antwerpen.
Het zwart, het groen, het glansende geel van voren bewogen als dof glimmend gespannen elastiek voor haar zien, om dat haar vage geluksverbeelding over haar oogen gloeide, ze heerlijk vervalschend in den waanzin van het geloof. Het was boven haar verhemelte, waar de neus in de keel overgaat, het steeg in een onstoffelijken damp door haar hersens naar boven. Zij voelde een drukking en een ijlheid.
Maar gij moet niet denken, dat ik het leven te danken heb aan dien afgeleefden en blinden Plutus van Aristophanes, neen, hij werd mijn vader, toen hij nog in de kracht van 't leven was en gloeide niet alleen van het vuur der jeugd, maar nog veel meer van den nectar, dien hij op een godenmaal wat al te ruim en al te sterk gedronken had. Hoofdstuk VIII. Haar geboorteplaats en voedsters.
"Ik vrees uw Genade geheel niet te verstaan," antwoordde Deodaat, wiens voorhoofd van verontwaardiging gloeide: "uw Genade zal toch niet van mij vergen, de rol van verspieder te spelen?" "Welnu, mijne Heeren!" zeide Willem, zich lachende tot de omstanders keerende: "hebben wij het niet voorspeld? Zietdaar al zwarigheden."
Alles klopte en gloeide, zijn heele lijf; 't zweet sloeg hem uit, hij hijgde.... En 't waren warmte en vermoeienis, het was physieke lamheid die hem eindelijk bedaren deed.... Hij liet zich vallen op een bank in snakken naar wat koelte en wat rust....
Zijn verbeelding gloeide, toen daar uit den toren de nadering van troepen werd aangekondigd, toen de Fransche bondgenooten des Keizers de wacht listiglijk overweldigden en de stad bezetten. De heer Goethe beschuldigde zijn schoonvader van verraad: de twee stonden met getrokken degen tegenover elkaar.
Woord Van De Dag