Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Onweerstaanbaar wak're mannen, Lieve broeders, kameraden! In mijn borst gloeit voor U allen wonderteêre, sterke liefde! O ik treur, en nochtans juich ik! Voor U allen gloei ik van liefde, Pioniers! O Pioniers! O Pioniers!
Ik gloei van geestdrift voor den nieuwen tijd en ja, ik kan wel zeggen, dat wat denken en voelen betreft, ik den Indischen tijd niet meeleef, doch geheel die mijner vooruitstrevende blanke zusters in het verre Westen.
De herinnering werd levendig van ontroering, wier gloei hem streelend verontrustte en hem Mevena's aanwezigheid duidelijk warm nu voelen deed. Vaak had hij naar haar verlangd en wat hij thans ervoer was weder de onweêrstaanbaar wassende zekerheid, dat hij haar beminde, dat zij alleen het was wat hij begeerde.
Ze stak gauw de kaars aan, wilde 't plagende toontje van dien middag nog houden: "Wat scheelt er aan, freule? Wie heeft uw misnoegen opgewekt?" "O, Go, ik ben weer zoo akelig, en ik heb zoo naar gedroomd. Ik gloei heelemaal, en m'n beenen, m'n beenen...." "Kom, die vervelen zich in bed, je moest ze maar 's wat te doen geven, kom er uit, luie meid." "Nee, ik kan niet; ik ben ellendig."
Zie op uw Kroost genadig neer Van uwen Troon op Wolken Er leeft als Gij geen Baker meer/ Gij bakert alle Volken Gloei eeuwig door van Kindermin/ En speld ons in Uw Luiers in. "Geliefde Medestotters! De rust van de kraamkamer, en de vrede van de luiermand kome, zy, en blyve overvloediglyk over u allen... dat zy zoo!
"Gloei eeuwig door van Kindermin/ En speld ons in Uw Luiers in! "Doch Hy is ook mensch, die Baker, en wat meer zegt of volgens sommigen, minder Hy is vrouw!
Stop uwe ooren voor de gebeden der omstanders. Luister niet naar de betweters die meenen dat schoppen en trappen en òm zich slaan, de eerste natuurlyke uitspanning is van ons geslacht. Speld toe, Baker, speld toe! Er staat geschreven dat Gy Baker zyt, en Baker blyven zult... baker dus het menschdom tot het einde der eeuwen. "Gloei eeuwig door zooals de psalmist zegt,
De wacht was al met slaperig gezicht teruggekomen en door een ander vervangen, en nog zaten deze twee bij elkander, de een met vage ontroering om een verre vrouw en in zachten gloei van vermoeienis en verlangen, luisterend naar de steeds glijdende stem waarmede de ander ervaringen uit zijn leven verhaalde en vele dingen zeide met een diep gevoel.
God »brenge hen samen die gaarne samen willen zijn." Of zij verlangt naar hem in de verte. »Es stuont eine Frouwe alleine unt warte über Heide." »Wanneer ik alleen sta in mijn hemd en aan u denk, mijn Ridder, dan gloei ik als een roos en is mijn hart vol droefenis."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek