Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Mijn vader ziet hem in dien spiegel en kijkt naar de op de teenen voortsluipende verschijning. De tantes lachen. Grootmoeder, die eerst niets begrijpt, het dan bemerkt, glimlacht ook. Ik raak in vervoering over de goedheid van mijn vader, en bij het weggaan kus ik met groote teederheid zijne witte hand.
"Nu," zeg ik, "dat ontbreekt er nog aan, dan zou ik er eerst mooi inzitten." De oude glimlacht nu steeds bij zich zelven, en terwijl ik zoo denk: oude lieden zijn wonderlijk; als 't regent gaan ze op het hooien uit, zegt hij: "Jongen, hoe oud zijt ge dan nu wel?" Van mijn ouderdom hoorde ik, nu ik aan 't vrijen was, niet gaarne praten, en ik denk bij mij zelven: "Ha, ha!
Ter zijde wat, mijne heeren! daar komt Mevrouw X. aan: al de jonge vrouwen regelen zich naar haar, wat kleeding, spreekwijze, kapsel en manieren betreft: de heeren vliegen om haar als de vlinders om de kaars: zij ontvangt hunne eerbewijzingen met een blik van protectie, glimlacht en meesmuilt bij beurten, beschouwt zich zelve dikwijls met welgevallen, en verbleekt op het gezicht van Mevrouw Y., die fraaier garnituur heeft dan zij.
Die schijnen door jou alle begrippen van eer en fatsoen te verliezen. Je hebt in ze opgezweept een dolle jacht naar genot. Ze zijn in de diepte gezonken. En daar heb jij ze gebracht. Ja, jij bracht ze daar en toch kan je glimlachen, zooals je nu glimlacht. En er is nog erger. Ik weet, dat jij en Harry onafscheidelijk zijn.
Ziet ze zijn oogen niet? Nooit, nooit te voren is ze zóo gelukkig geweest. Hoe sierlijk buigt hij, sierlijk en fier als was zij een vorstin en hij haar gunsteling. Hij spreekt zooals ouden van dagen doen, met vele stereotype gezegden, als hij tot haar spreekt. Zij glimlacht maar en is gelukkig! Tegen den avond biedt hij haar den arm en ze wandelen in zijn ouden vervallen tuin.
"Ik verklaar mij overwonnen," zegt Busaco somber. Maar eensklaps glimlacht hij en roept uit: "Mon Dieu! Kapitein Guido Amati! Ja, ik geef mij aan u over. Welk losgeld verlangt gij van me? Gij wilt mij immers niet dooden, wel?" "Neen, Busaco, gij zijt veilig. Tweemaal hebt gij mijn leven gered, al wist gij het niet. Nu red ik het uwe."
Hij glimlacht flauw, en, daar hij oogenblikkelijk geen enkel woord kan uiten, wijst hij op het overhemd en de das, die hij in handen heeft, alsof hij zeggen wilde: laat mij dit eerst wegleggen.... Suze schijnt te herleven. De eerste uitdrukking van naamloos geluk keert terug.
En zie, terwijl zij nu een oogenblik later naar hem terugsnelt, en den dierbare met haar armen omstrengelt, ja, waarlijk, nu glimlacht ook Helmond weder; nu glimlachte ook hij, de lieve, de beste, de gulle vriend. Mevrouw Armelo was woedend letterlijk woedend. Zoo'n onverzettelijk hoofd als tegenwoordig die man had, daar was geen denkbeeld van te maken.
Misschien in de éérste weken der zoete verteedering die wittebrood heet, de dagen dat je glimlacht als 'n geliefd hakje je eksteroog betreedt gezocht beeld, daar teederen in diè uren
Ze bieden me nogal aardig geld. Uit luiheid heb ik er tot nog toe niet aan gedacht! Maar nu ga ik aan het werk, en al wat ik verdien is voor Letje!" Dominé De Witt glimlacht onmerkbaar. »Dank je, André!" zegt hij bedaard. »Dat is een goed plan. Zoolang de zomer duurt, kunnen we vooreerst geduld oefenen en op beterschap hopen!" André ziet heimelijk op zijn uurwerk, maar roept luide: »Over tienen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek