Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 mei 2025


"Zeg!...", zei Louis, die even gezwegen had, nu in-eens, "ik ben toch verduiveld benieuwd wat jij zeggen zal van Annie!..." "Zóó", zei Paul, die weer een vreemde mengeling van hartelijkheid en ergernis in zich voelde, "ja!... wèl, ik ook!... maar.... Waarom jij eigenlijk?... 't Kan jou toch zeker ten slotte al heel weinig schelen hoe een ander haar vindt..., wat?..."

En gezwegen ook van den haat en de tegenwerking, die een hervormer, ook de meest humane, steeds van zijne tijdgenooten te wachten heeft, en waarvan wij ook hier reeds de verschijnselen kunnen opmerken, voor zoover 't een en ander omtrent de nieuwe leer onder 't volk is bekend geworden. Ik weet dat een Akbar daarvoor niet bevreesd kan zijn.

En hij moest den spot zijner kameraden verduren; want de gendarmes hadden hun verteld, dat hij zijn liefje aan een oud man had moeten overlaten. "Zij hadden den blik des grijsaards niet gezien, en de kleur des doods, die de bruid overdekte, niet opgemerkt. Anders zouden zij gezwegen hebben; want menschen zijn toch geen verscheurende dieren.

"In de eerste plaats moet ik mij van mijn schuldigen plicht komen kwijten en u mijn dank betuigen voor het stilzwijgen, dat UEd. aangaande onze ontmoeting hebt bewaard." "En hoe weet gij," vroeg ik, eenigszins verwonderd, "dat ik gezwegen heb!" "O ho!" zeide hij met een glimlach: "dat kan ik genoeg uit de gevolgen opmaken.

Nooit heb ge zóo gezwegen Gij zijt mijn gaaike niet, dat vroolijk floot! Dit is geen vogel meer: hij schijnt ontbloot Van wenschen, en zoo rustig neêrgezegen, Alsof hij, wat hij wenschte, had verkregen, En of hij lang-gehoopt geluk genoot.”

Wouter had gaarne meer vernomen van de roerende tragedie die niet recht scheen begrepen te worden door een der hoofdpersonen zelf. Hy voelde wel dat Jansen eigenlyk meer verteld had dan-i zich veroorloofde te weten. Of wist hy meer? Gedurende het doorgaan van de duistere bochtige poort had de man gezwegen.

Dezen morgen nu, had Thom eensklaps in de voormalige huiskamer naast de apotheek, een slag gehoord alsof er iets van boven neerviel. "Nee, 't was zoo erg niet;" valt Thomas zich zelven in de rede toen hij het meisje verbleeken zag: "Ik loop naar de deur," vervolgt nij: "en onwillekeurig luisterend, hoor ik nu nogmaals dien slag doch met de woorden er bij: "Dwaas! waarom gezwegen!"

"Al heb ik ook gemeend, dat ik alleen op de wereld was," zeide zij, na een tijdlang gezwegen te hebben, "heb ik tòch wel over deze dingen nagedacht.

En wij dan? vroeg een ander, na een poos gezwegen te hebben, wat zullen wij doen? Wat wilt gij doen? Er schiet ons niets anders over dan geduldig af te wachten, hernam de schoolmeester. Wat afwachten? Wachten; want zoudt gij dan die veertig of vijftig meters, die ons van het daglicht scheiden, met het haakje van uw lamp willen doorboren? Maar wij zullen van honger sterven.

Ik zou niet weten, wie zulk een gevaarlijken tocht zou willen wagen." Na een oogenblik gezwegen en bemerkt te hebben, dat hij zelf de persoon was, dien Columbus op het oog had, om den tocht te ondernemen, voegde Mendez er aan toe: "Mijnheer, ik heb dikwijls mijn leven gewaagd, om u en allen hier te redden, en God heeft mij tot hier toe wonderbaarlijk behouden.

Woord Van De Dag

kiest

Anderen Op Zoek