Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
De dominee sprenkelt een paar droppels water op het gezichtje uit een op zilveren voet staande gebeeldhouwde schelp. De rijtuigen brengen het doopgezelschap terug naar het huis, of als ze uiteengaan, zullen ze elkaar waarschijnlijk terugzien aan een groot diner, gegeven ter eere van den zoon en erfgenaam.
Weg, van Tieka weg en waar dan heen? O, het kon niet, het mocht niet gebeuren! Wat zou Tieka zeggen? Zou Tieka het hebben willen? Zou zij er zich niet tegen verzetten? Ze moest nu opeens geheel aan Tieka denken en hoe de vroolijke uitdrukking van haar gezichtje verdwijnen zou, als zij het hoorde.
"En de receptie bij den kolonel dan?" Een uitdrukking van groote teleurstelling kwam over haar opgewekt gezichtje. "O, die had ik vergeten.... Hè, hoe saai!" "Ik kwam maar eens even naar je kijken. Ik geloof dat ik ook alweer verlangde," en toen glimlachten zij elkaar toe. "Maar er is niets aan te doen," hervatte zij dapper. "Ga maar gauw. Het kan vlug afloopen, niet?"
Ik geloof nog meer dan van moeder en vader, hè?" was moeders wedervraag, terwijl ze haar naaiwerk in den schoot liet vallen en het lieve gezichtje tusschen hare handen nam, om het te kussen. "Neen," antwoordde zus dadelijk.
Het was een jong tenger meisje met sleependen gang; haar bleek gezichtje vormde een bekoorlijke tegenstelling met het van nature golvende, zwarte haar; haar blauwe oogen geleken op twee zwakke sterren. "O, spookgestalte!" riep Rodolphe uit en week terug voor haar, die den naam en het gezicht van zijn vriendinnetje had. "Terug! Wat wilt ge van mij?" En hij stormde de trap af.
Begrijp je?« vroeg ze met een blik op Oliver's peinzend gezichtje. »O ja, juffrouw, ja!« antwoordde Oliver levendig; »maar ik dacht er over, dat ik toch doe of ik ondankbaar ben.« »Tegenover wie?« vroeg het meisje.
Zij was nu geen kind meer. Zij wist toch dat dit alles wel gauw zou overgaan, dat de natuur zoo was, en dat ze nu een lief nichtje zou krijgen, met een rond gezichtje en oogen van blauw porselein. En met krullekens, zei ze rap en gretig, terwijl nog de tranen perelden aan hare lange wimpers. Ja.
Altijd is het jonge dier een klein, leelijk mormel, wiens ledematen dubbel zoo lang schijnen te zijn als die van zijne ouders, en wiens gezichtje veel meer gelijkt op dat van een grijsaard, dan op dat van een kind, zoo rimpelig en vol plooien is het. Dit monstertje is echter in nog veel hoogere mate de lieveling van de moeder, dan het bij de menschen in dergelijke gevallen pleegt te zijn.
Aardig figuurtje, niet groot, maar flink ontwikkeld, open rond gezichtje; verstandig zonder geleerd te zijn, natuurlijk in haar manieren, altijd opgewekt, altijd gereed om een lastige aanbidder op zijn vingers te tikken; spotziek maar goedhartig, zoo beschrijven haar Goethes vrienden. Immers hij wist dat hij haar nooit zou trouwen.
Hij zag er bizonder opgewekt uit en zijn gezicht was bruingebrand door de zon, maar hij keek terstond heel ernstig, toen hij Elsje's bleeke gezichtje zag en haar scherp onderzoekend aanziende, vroeg hij vriendelijk: "Hoe is het, Roodkapje? Nog niet heelemaal weer beter?" Nu zag Elsje niet bleek meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek