Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Toen klopte de magere baas, zijn vorket tegen zijn telloor en daarop viel er een groote stilte, waarin de scherpe stem van een rechtstaand jongsken den "Onze Vader" bad. Al die ruwe handen waren gevouwen en de oogen neergeslagen; buiten kakelde een kieken om een ei te leggen. Als het gebed uit was begost ieder te eten.
Ze wijkt achteruit tot de deur, en hij volgt haar op den voet. "Je hebt me levenslang ongelukkig gemaakt," klaagt zij; "zul je nu ook nog de macht hebben mij dit aan te doen?" "Weg met jou!" Zij leunt tegen den deurpost en bedekt haar gezicht met de gevouwen handen.
't zou me eenvoudig veel te lastig zijn,.... al die soesa!.... 't zou me heelemaal uit me gewone doen brengen, natuurlijk.... Zoo'n vrouw, die overal aanzit met 'r vingers!.... nee!.... dat 's niets voor mij!...." En Sam lei zijn gevouwen handen over zijn borst, langzaam terugzakkend in zijn stoel. Bernard lachte even, een beetje stroef. "Ben jij soms ook weer 's verliefd," vroeg Sam.
Zij wankelde en viel neer, bijna blind door het bloed, dat uit een diepe wond in haar voorhoofd gudste; met moeite hief zij zich op haar knieën, haalde een witten zakdoek dien van Rose Maylie uit haar boezem, hief dezen zooveel haar zwakke krachten het veroorloofden in haar gevouwen handen ten Hemel en zond een gebed om genade op tot haar Schepper. Het was een ontzettend schouwspel.
Hebt gij mij iets bijzonders te zeggen aangaande uwe droeve zaak?" "Och, mijnheer," kreet de baanwachter met gevouwen handen, "kan men het geheim niet opheffen? Wist gij, hoe ik hier, zoo de wereld geheel afgescheiden, lig te sterven van angst en wanhoop! Ik weet nog niets van mijne blinde moeder, van mijne vrouw, van mijne arme kinderen.
Weldra bevond hij zich voor een poortje zonder deur, dat toegang verleende tot den hof. Hij bleef staan om het tooneel te overzien. In de poort stond een man met witte kleederen bekleed, blootshoofds, de handen op de borst gevouwen, een gedaante hem maar al te goed bekend ... de Nazarener!
Mevrouw de barones bad heel mooi, zooals alles mooi was wat zij deed, de fijne, witte handen boven het hoekje van haar servet gevouwen, het hoofd een beetje scheef geheld, de oogen neergeslagen.
Het was alsof zijn hart ophield te kloppen, hij kon geen woord uitbrengen. De vrouw, die hij met den Nazarener had zien spreken, stond daar met gevouwen handen, terwijl de tranen haar over de wangen stroomden. De verandering, die zij ondergaan had, zou op zichzelf reeds zijne verbazing gerechtvaardigd hebben, maar er was nog een andere reden.
"Ach, kapitein," smeekte ik, met de handen biddend te zaam gevouwen, "doe mij niet naar het hospitaal gaan; ik ben zeker, dat ik er zal sterven!" "Zinnelooze droomer!" morde hij, "ik geloof inderdaad, dat gij de waarheid zegt! Kom aan, schep moed, volg mij, ik zal u genezen!"
Den rug naar het venster gekeerd, rechtop, het bovenlijf en het hoofd een beetje naar achteren gestrekt, de handen gevouwen naar beneden gedrukt en naar onderen geopend bekeek zij lang alles wat er in de rondte stond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek