Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Op dit oogenblik zag zij, dat het oudste jongetje een zijner zusters bij de haren trok, en zij hoorde een gesnor, alsof er eene stof werd gescheurd. "Beul, schei uit!" bulderde zij. "Wacht maar, booze vadsigaard, gij zult niet lang hier den boer spelen. Te naaste week gaat gij naar de fabriek.
Toen tusschen wat vogels, die tjilpten, eerst onhoorbaar bijna, dra duidelijker, het zacht gesnor weêrtrillerde en Gawein, als tartte het hem, ginds, héél hoog, tegen de blauwe lucht, tegen de blanke wolkbergen het Scaec zag zweven, een ruitachtigen vogel gelijk en het schitterde even op van de kostelijke stukken, die stonden steeds roereloos overeind. Het Scaec; het Scaec, dáar was het.
Terwijl hij dat in zichzelf overwoog werd het gesnor van een automobiel hoorbaar en door 't kasteelhek kwam de welbekende, grafelijke auto aangereden. Fonske kreeg een vuurkleur en trok zenuwachtig zijn vrienden bij de mouw. Z' es doar! kreet hij dof. De twee estheten drongen op zij. Zij maakten front naar den weg en bleven onbeweeglijk staan, als palen. Heel langzaam kwam de open auto aangereden.
Nog aarzelde Selam, maar het scheen, dat de booze geesten de overwinning zouden behalen. Hoor, zeide het zandmannetje, luister! Hoort gij niet den schuifelenden tred van den roover, die om de legerplaats sluipt om de paarden te stelen. Ongelukkige, gij gaat uwen meester overleveren! Ik hoor niets dan het gesnor der insecten, zeide Selam.
"Loop noar den.... houtmiet!" riep Gerrit: "met al ou vremd gesnor." "Goeden nacht Heeren," zei Karel. De deuren gingen dicht, en de heeren zaten alleen.
En Gawein schrikte hevig, bevreesd, dat het hem ontsnappen zoû en in zijn schrik sloeg hij beide handen uit en greep er naar... vlak voor zijn oogen... greep er naar als hij naar een vlinder gegrepen zoû hebben. Maar het Scaec zweefde luchtig weg, om Gaweins hoofd, als plaagde het behaagziekjes hem en bleef toen boven hem brommen met zijn stadig gesnor als van een grooten hommel.
De gloed der zonnebloemen, waartegen Ysabele's figuurken blankte, wachtende angstig, dat Gwinebant zoû keeren, doofde... Een zwarte wolk zonk over den burcht... Een tempeest? riepen de burchtgenooten. Een horeest! Want het weêrlichtte... Er rommelde donder en in die onweêrsbui naderde een heftig gesnor...
Hij hief zijn oogen op en zuchtte diep. Een ondeelbaar oogenblik en hij riep den hond terug, die onwillig gehoorzaamde. "Teun de Wilddief wil ik dan toch voor mezelven niet hieten", verzuchtte hij. Hij keerde den jachtpaal en het jachtveld des Heeren van Bergen den rug toe, en op eens als om hem te beloonen een luid gesnor!
Maar af en toe raasde er toch een woest gesnor doorheen en 't oogenblik daarna zagen wij, door de heldere ramen der eetkamer, een groot, schel licht op ons afkomen. Dat was dan een estafette op een motorrijwiel.
Het kwam, zegt hij, met het licht mee, zoodat hij het niet duidelijk kon zien, en terwijl het op hem afkwam, liet het een gesnor hooren "als een automobiel." Hij geeft toe dat hij bang werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek