Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Dit zeggende, keerde Bouke zich om en liep de kamer uit, terwijl hij de deur met drift achter zich toesloeg. Joan bleef lang met donkere blikken als op den grond genageld staan, en wierp zich eindelijk zuchtend op een stoel.
Messala van Rome wedt met Sanballat, eveneens van Rome, dat hij Ben-Hur den Jood zal verslaan. Bedrag der weddenschap: twintig talenten. Kansen: Zes tegen een. Getuigen: ............ Sanballat. Doodelijke stilte alom. Als aan den grond genageld stonden de jongelieden. Messala staarde op het memorandum, de oogen van de anderen rustten op hem. Hij voelde die blikken en overlegde wat te doen.
Ik bleef staan kijken, als aan den grond genageld en de tranen braken uit mijn oogen.
De haai bracht het water door zijn woedende stuiptrekkingen in hevige beweging, zoodat ik verscheiden malen op het punt stond mijn evenwicht te verliezen. Ik had den kapitein te hulp willen snellen, doch van afgrijzen als aan den grond genageld, stond ik bewegingloos.
"Welnu," zeide de doctor, "het komt mij voor dat de barometer eene lichte neiging heeft om te dalen." "De hemel verhoore u, Samuel, want hier zijn wij aan den grond genageld als een vogel wiens vleugels verbrijzeld zijn." "Met dit onderscheid evenwel, mijn waarde Dick, dat onze vleugels ongeschonden zijn en ik hoop er mij nog wel van te bedienen." "Ha! wind! wind!" riep Joe uit.
Slechts een enkel wensch ik hieraan te ontleenen. Herdersem: Op eenen nieuwjaarsavond, Dan zullen wij vroolijk zijn, Met een geboren maged En een klein kindeken klein. Wie zal dat kindeken dragen? De dochter al van Jeroen! De klokken zullen luien, Den kerkweg zullen wij doen. Als wij op 't kerkhof kwamen, Wie zagen wij daar staan? Jezus van Nazarenen Aan 't kruis genageld staan.
Lang was zij als op de plaats genageld blijven staan, eer zij kracht genoeg vond om haar voedsterbroeder te naderen, hem de hand toe te reiken en met een flauwe stem tot hem te zeggen: "ik behoef u niet te zeggen, of ik in uw geluk deel neem."
Ik weet een donker wee, dat klacht niet kent, të eenzaam en të innig voor gedichten, hebt gij dat óók aan uw zielsfirmament genageld en als richt-gesternt doen lichten? Hiér antwoordt géén, maar Gij woont hoog, ai wend tot onzen God u, die weet, en zal richten.
Amrah! wat doet gij hier? Daar zag de oude vrouw op, viel voor hem neer op de knieën, verblind door tranen, bijna sprakeloos door diepe ontroering. O, meester, hoe goed is God! Een onverklaarbaar voorgevoel zeide hem, dat hare tegenwoordigheid op de eene of andere wijze met die der beide vrouwen in verband stond. Hij keerde zich haastig om, en bleef als aan den grond genageld staan.
Zich daarop met zachtheid tot Enjolras wendend, vroeg hij: "Veroorlooft gij 't mij?" Glimlachend drukte Enjolras hem de hand. De glimlach was nog niet verdwenen, toen de geweren losbrandden. Enjolras, wien acht kogels getroffen hadden, bleef tegen den muur staan alsof de kogels er hem aan genageld hadden. Slechts liet hij het hoofd zinken. Verpletterd zonk Grantaire aan zijn voeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek