Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Dan, laten zij hem vergeten, ik vergeet hem zoo licht niet!" Nog vervuld van deze gedachten, trad hij zijn tent binnen, waar hij den getrouwen Bouke bezig vond met het opwitten van zijns meesters handschoenen en degenhanger. "Ik hoor," zeide deze, "dat de genadige vrouw van Falckestein in het leger geweest is." "Dat is zij, Bouke! en tot mijn verdriet!
MEVR. ALVING. Als ik niet zoo godsjammerlijk laf was als ik ben, dan zou ik tegen hem zeggen: trouw met haar, of ga met haar leven zooals je wilt; maar laat er geen geknoei zijn.... DOM. MANDERS. Maar genadige Hemel! Een wettig huwelijk dus! Zoo iets verschrikkelijks! Zoo iets ongehoords...! MEVR. ALVING. Zei u iets ongehoords?
Op dit oogenblik lag het opperhoofd met zijne onderdanen, verstijfd van schrik en rillende in al hunne ledematen, languit op den grond, terwijl Cesar Cascabel was opgerezen en zijne handen dankbaar naar de afgodsbeelden ophief als om hen te zegenen voor hunne genadige bescherming.
Nadat Zijne Heilige Majesteit zijn raad bijeengeroepen had, besloot hij, dat de vangst volgenderwijze geschieden zou: De genadige infant zou rond negen of tien uren ten doop gebracht worden; ten blijke van groote vreugde, zouden de inwoners van Valladolid heel den nacht, op eigen kosten, feesten en kermissen, en ten bate der armen, hun geld op de Groote Markt strooien.
Maar ziet; een ruiter uit de kleine troep heeft zijn paard de sporen gegeven, en komt tans in volle galop naar het kamp. Op blijde toon roept de Kommandant uit: »Vrienden! alle twijfel is voorbij. Het zijn onze mensen. Dat is Koos Labuschagne die daar vooruitrijdt." Een blijde juichkreet weerklonk over het veld, en Sannie, haar kind vaster in de armen drukkende, murmelde: »Dank, genadige Vader!
Zij, niet luistrend, keek naar de ruitjes van 't venster. Toen, terwijl-ie 'n eind verder was en mal droog had gelezen: "Mijn hemel, genadige gravin, wilt ge ondanks aller tegenwerpingen uw voornemen toch ten uitvoer brengen"..., hoestte ze droog, vroeg onrustig: "...Wat doene ze naastan?" "Waar?", zei hij, verwonderd dat ze niet luisterde. "Naastan waar ze bouwe."
"Mag ik u vragen waar dat heengaat, genadige vrijvrouwe?" sprak ik schertsend. "Naar de ruïne om de zon te zien ondergaan! 't Is een heerlijke lente-middag; heeft jonker van Zonshoven lust om mee op te wandelen?" "Het was, meende ik, de afspraak dat wij die samen zouden gaan zien. Wilt gij mijn arm?"
"Is daar dan mijne Gonne niet?" vroeg Van Bergen nogmaals, terwijl hij op Adelgondes weenend kamermeisje toetrad. "Ach, genadige graaf!" snikte Anne: "de lieve freule is er niet. O lieve God! wat of er van haar geworden is! Ik ben er wellicht de oorzaak van; had ik den brief van den boozen Spanjaard maar niet gegeven! Hij is het die haar dezen avond heeft ontvoerd."
De oude Bertulf wendde zich met eene diepe buiging tot het hof en zeide: "Genadige heer graaf, en gij, heeren rechters, de beschuldigde gevoelt wel dat hij, ondanks zijnen eerbied voor het hof, door ontsteltenis in gevaar zou komen van dingen te zeggen welke hem niet zoo in het gemoed liggen.
Zie, bij den eersten aanblik herken ik u dadelijk. Ei ei! gij zijt dus van uwe waardigheid ontslagen! Heeft de genadige gravin uw alvermogende hulp niet meer noodig? Gij zijt wel diep te beklagen, want zeker moet gij thans met eenigen kleinhandel uw dagelijksch brood zuur verdienen, en boer of edelman om een dak om Godswil aanspreken!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek