Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Neen »aan God gelooven« is niet hetzelfde als »God begrijpen.« Er zullen altijd wel raadselen overblijven, en moeilijkheden; maar dat doet er eigenlijk heel weinig toe. De raadselen en de moeilijkheden liggen eigenlijk op een ander terrein, en hebben met het gelooven al heel weinig te maken.
Maar plotseling weêrklonk van uit de diepte der tuinen, waaruit het van flambouwen ook te starrelen begon, een vreemd geluid, als van aansnorkende zwijnen; ik zag op en kon mijne ezelsoogen niet gelooven, toen ik aanschouwde wie daar in praal werd aangedragen, op een bedde van zonnebloemen....! Een klaterende lach weêrklonk.
Niemand kon toch gelooven, dat hij had willen plunderen bij twee vrouwen. En zie, toen de rechter Gaetano Alagona opriep, was er geen strengheid in zijn stem. Hij sprak tot hem als tot een gelijke. "Maar," zei Gandolfo, "toen nu don Gaetano zich verhief, stond hij zóó, dat hij op de markt kon zien.
Wat voor reden hebt gij om te gelooven dat wij niet alleen gescheiden zullen worden, maar voor altoos? Ik wilde wel dat ik het niet behoefde te gelooven, Kayettelief, antwoordde Jan die zijne ontroering niet meer meester was. Maar ik ben er bang voor! Zie Kayette, als ik u niet meer zien mocht, weet ik niet wat er van mij worden zou!
O, was het hier gemakkelijk te gelooven en vast te houden aan de groote kenspreuk van het christelijk geloof, dat "God is een belooner dergenen die Hem zoeken?" Tom stond treurig op en strompelde naar de hut, die hem was toegewezen.
Toen de beide grijsaards hunne vraag, hoe zij hier gekomen was, herhaalden, antwoordde zij: »misschien zal niemand mij gelooven, omdat op 't oogenblik mijn mond geen oogenblik stil staat, maar toch deed ik als een stomme visch, en kwam over het water."
"U zegt een k.... O, maar dat zou affreus, dat zou... zoo iets kan ik niet gelooven majoor; nee, wat coquette en jong, zeer jong, maar zóó iets, nee, dat moet laster zijn." Kartenglimp was te ver gegaan.
Om den zoo zeer geliefden Allard door het jonge meisje te doen vergeten, hij begreep terecht, dat dit voorshands althans onmogelijk zou zijn, maar om haar te doen gelooven, dat zij door hem was vergeten en verlaten, dit dacht hem niet zoo moeielijk, en vooral niet nu hij wist, dat men ginds alles zou doen, om zijn terugkeer naar Drenthe te beletten.
Zou het dan toch waar zijn, wat sinds een tijdje in 't geheim verteld werd dat mevrouw de barones absoluut een auto wilde en dat 't Barontje, met of tegen dank, er wel eindelijk, en waarschijnlijk nog wel vroeger dan hij dacht, zou moeten aan gelooven.
God zij gedankt. O, groote goedheid!" Voordat de meisjes de heerlijke waarheid konden gelooven, kwam de dokter binnen en bevestigde haar. Hij was een eenvoudig man, maar zijn gelaat scheen allen toe als dat van een engel, toen hij glimlachte en met een vaderlijken blik tot hen zei: "Ja, lieve kinderen, ik denk, dat de kleine meid er dit keer door zal komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek