Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
De bonten pelerine vloog op den grond, maar Martha regelde de wanorde van kleedingstukken, die zich in het vertrek verspreidden. Mathilde hief de wolk van teeder azuur op, en liet ze, licht als een zucht, om Freddy heenglijden.
Freddy, integendeel! sprak hij zacht en trok haar tot zich op de bank. Ik wil heel gaarne met je spreken over.... over Eline. Waarom zou ik niet....? Maar stel nu eens, dat ik misschien veel, heel veel van Eline hield, vindt je het dan nog zoo onverstandig en ondegelijk in me....? Dus waarlijk.... je houdt.... je houdt van Eline? Vindt je dat dan zoo erg onbegrijpelijk? vroeg hij glimlachend.
Freddy, wil je even Willem bellen? vroeg Mathilde, Otto wou een kop thee op zijn kamer hebben: hij zit te werken en zal pas later beneden komen. O, schenk maar in, ik zal het wel even brengen, antwoordde zij. Mathilde schonk en Frédérique ging met het kopje naar boven.
Neen, mama, ik wil volstrekt niet, dat u dat doet. Ik weet immers niets zekers van Freddy.... Mevrouw haalde hare schouders op. Zij wist heel veel zekers van Freddy en zij vond, dat de comedie nu lang genoeg duurde. Als zij niet oppaste, zouden die kinderen zoo tegenover elkander blijven boudeeren tot in der eeuwigheid!
Maar hij vergat, dat de tijd, wreed en troostrijk tegelijk, een wond heelde, die hemzelven dierbaar was geworden, maar die toch weldra een lidteeken zou zijn. En nu hij in het midden van den zomer, des avonds in den tuin van Paul en Freddy dwaalde en Marie aan zijn zijde liep, gevoelde hij zich, ondanks zichzelven, gelukkig.
Kom, Freddy, mama is al lang naar beneden, zeide Otto en sloeg met den waaier ongeduldig op zijn hand. Freddy, heb je niets vergeten? vroeg Mathilde. Zeg, waar is je tweede handschoen, Freddy, of trek je er maar een aan? riep Etienne luid, om zich in het rumoer, dat de kinderen steeds in bed maakten, te doen verstaan.
Er was intusschen iets angstigs in zijn blik, dat haar bijna verward maakte, en zij vroeg zich af, of Freddy het doel zijner visite kon zijn. Hij had niet haar gemakkelijkheid om een onzijdig gesprek te voeren en woorden te uiten, die zijne gedachten verborgen. Hij had de vraag van zijn hart kunnen uitschreeuwen, maar hij moest zich intoomen en een geduld oefenen, dat hem folterde.
Boeken en cahiers lagen op tafel en Nico kraste reeds op zijn lei. O! verontschuldigde Freddy zich, binnentredende. Neem me niet kwalijk, ik dacht niet aan de les! Ik had je willen spreken.... Zij wilde zich terugtrekken, maar hare teleurstelling was zoo zichtbaar, dat Mathilde haar tegenhield. Waarover? vroeg zij. Frédérique aarzelde en sloeg een blik op de kinderen.
Onbewegelijk lag Freddy met den adder, en alleen Lili sidderde in haar gewrongen poze. Paul zag met een stralend gezicht uit zijn hoek toe; alles was goed. Wat ligt die Freddy stil! En alles zoo rijk en toch niet overladen! Iets als een schilderij van Makart! sprak Betsy. haar veeren waaier ontplooiend.
Het was haar natuurlijk opgevallen, dat Paul hun huis niet meer had bezocht, al had hij ook Freddy luchtig van een visite gesproken. Van Mathilde had mevrouw daarna alles gehoord. Zij was echter te veel vrouw van de wereld om ook maar een zweem van verlegenheid te toonen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek