Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Zeker uit kieschheid tegenover zijn dochter was keizer Frans nog te Dijon gebleven.
In eenige minuten stoomden wij naar Zwevegem, eene gemeente van 4,900 inwoners. Tijdens de godsdienstige beroerten verscheen de heer van Zwevegem, Frans van Halewijn, nog al dikwijls op het staatkundig tooneel van Nederland.
"Ja Frans! ik wist wel dat ik hier raad en steun zou vinden," sprak het meisje weder: "Mijn eenige hoop was op jou en je goede moeder gevestigd.
Niet denken!" zooals Peter Dam zeide. Dat was het leven, dat zij nu leidde. Als zij zich de aanvechtingen herinnerde, die zij vóór het altaar in zich had voelen opkomen, glimlachte zij. Oom Frans had daar immers volmaakt rustig zitten toezien, terwijl zij bijna van angst stikte!
Ik laat me dat maar niet welgevallen." Hij keerde zich om en deed net, of hij naar den burgemeester wilde gaan. Maar Frans en Klaas hielden hem tegen. "Je kunt wel de helft van onze paling krijgen," zei Frans. "Toe Jan, vertel het nu niet aan den burgemeester. Daar worden jullie toch niets beter van. En je krijgt de helft van..." "Je gestolen paling wil ik niet eens hebben," zei Jan.
Toen Frans zoo in die wachtkamer zat en de beide heeren een taal hoorde spreken, waarvan hij geen woord verstond, hinderde hem dat erg. Niet dat hij zoo nieuwsgierig was en van stukje tot beetje verlangde te weten, wat de heeren met elkander bespraken, neen, dat niet.
Hij, die van nature zóó menschenschuw en zóó bang was, anderen te toonen, wat hij dacht, had zich voor dat kind volkomen bloot gelegd. Dat kind had al zijn liefde, vóór zij zelfs nog volwassen was. En dat zij het nooit gemerkt had! Dat zij hem nooit anders beschouwd had dan als "oom" Frans! Het was dom van hem, dat hij nooit getracht had haar op het spoor te brengen.
Toen zeide zij, met een stem, waarin zoo'n ernstige aanklacht lag, dat hij die wel voelen moest: "Als u mij niet in die verhouding tegenover oom Frans geplaatst had, zou alles nu geheel anders wezen. En," voegde zij er na een oogenblik bij "ik heb er dikwijls over gedacht, of u au fond niet de oorzaak van moeder's ziekte was." "Maar Kaja!"
Zij leefde en ademde met het kleine hartje, dat zij onder het hare kloppen voelde, en dat gevoel was haar heilig. En zij vertelde vol glorie, hoe het kind haar zijn eerste glimlachje geven en hoe het zijn eerste wankelende schreden wagen zou. Zij verzekerde oom Frans, dat zij streng in haar eischen wezen zou, omdat zij zich sterk in haar liefde voelde.
"Wel, wel, eenvoudige sukkelaar," riep deze, "ziet gij niet, dat men u heeft gefopt? Een kluchtspeler, Theodoor waarschijnlijk, heeft die vreeselijke woorden op het ei geschreven." "Zwijg, zwijg," stamelde Frans, "gij dwaalt: de woorden waren niet geschreven." "Geschilderd misschien?" "Neen, geene menschenhand heeft ze gemaakt." "Sa, hoe stonden de letteren dan op het ei?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek