Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"En jij was misschien een beetje te streng voor hem, toen hij duizelig van al den wierook thuis kwam?" zeide oom Frans schertsend. Zij kreeg tranen in haar oogen, toen zij zijn goedig glimlachje opmerkte. "Ja, dat was ik zeker wel," antwoordde zij "maar nu is het te laat." "Volstrekt niet," zeide oom Frans haastig, "ik zal hem gaan opzoeken."
Je hebt reeds te lang gemart en zult te laat thuis komen." Frans begreep, dat Pieter gelijk had; hij klom dus over en liet zijn armen vriend in den tuin van den smid liggen. Hoe gevaarlijk het kan worden, om des Zondags de kerk te verzuimen. Daar lag onze Pieter nu in den tuin van den smid.
Vuurrood werd ze. De bloem in haar vingers verplette tot sap. Ze bleef staan. "... Frans"... "... Het mág gemeen zijn"... "... Frans"... "... Vervloekt!... Dan verbréék ik het engagement!" "... Frans"... "... Je maakt ons allebei ongelukkig, allebei, versta je!"
"Laat mij je helpen om op te staan," zeide hij tot zijn vriend. "Laat mij maar liggen, Frans!" antwoordde deze. "Misschien bedaart het van zelf. Op het oogenblik doet mijn voet mij onlijdelijke pijn." "Kom, probeer maar eens, Piet!" hernam de andere. "Als je eens over de schutting bent, zal het wel schikken." "Maar ik kan wezenlijk niet opstaan," hervatte Pieter. "Eilacy, ga jij er maar over.
Kaja antwoordde niet. Zij zat naar de voetstappen van oom Frans in de andere kamer te luisteren. En toen glimlachte zij. Het leven van toen en nu, was zóó opvallend verschillend, dat zij zelfs op dit oogenblik, dat haar gemoed overliep van verdriet, glimlachen moest. Op hetzelfde oogenblik begon Helle vreeselijk te hoesten en vloog zij op om hem te helpen.
De oude heer glimlachte en sloeg toen weer zes toetsen aan, maar toen hij nu weer vroeg: "Is dat mooi of leelijk?" riep Frans: "Dat is mooi, meneer!" Toen mijnheer Moerdijk dit gehoord had, begon hij langzamerhand te spelen, en eindigde met zulk een treurig liedje, dat Frans de tranen in de oogen sprongen. "Wel?" vroeg hij toen.
"Frans, je zult muzikant worden, hoor je! Jongen, jongen! Het is onbegrijpelijk!" En hierop liep hij de kamer eenige malen rond, telkens uitroepende: "Onbegrijpelijk! Onbegrijpelijk!" Intusschen stond Frans midden op den vloer en wist niet wat hij zeggen zou. "Weet je wat, jongen, wacht hier even!" zei mijnheer en verdween in een zijkamer.
"En daar de kleine amor aan den ingang van het paradijs!" zeide oom Frans. En tegelijkertijd keek hij Kaja met zulke blikken aan, dat zelfs Helle er een beetje jaloersch van begon te worden. Kaja had haar glas opgenomen en hield haar oogen onafgewend op oom Frans.
Maar toen werd zij plotseling weer ernstig en zeide: "Oom Frans, ik zou willen, dat ik uw hart had." "Waarom?" "Ten eerste, omdat het zoo warm en zoo groot is, en ten tweede omdat.... omdat het zoo spoedig kan ophouden te kloppen." Hij wierp haar een haastigen, vragenden blik toe, dien zij met een weemoedig glimlachje beantwoordde.
Jantje deed een paar stappen achteruit. "Spreek op, Jantje, wat is er gebeurd?" "Ik was in 't kanaal gevallen, Vader, en omdat ik mijn Zondagsche broek aan had, dorst ik niet thuis te komen, en toen..." "En toen?" "Toen hebben Karel en ik mijn broek uitgewrongen, maar toen hebben Frans Thor en Klaas Zwart den bok op hol gejaagd..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek