Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Jaloezie! uw troetelkind is Laster. 't Was waarheid dat de jonge burgervader een paar malen in de week des avonds naar de naburige stad W. ging en des anderen daags buitengewoon vroegtijdig terugkeerde; 't was waarheid dat Flitz hem een paar malen het dorp zag binnenkomen, juist toen hij 's morgens de kantoorluiken openwierp.
O! van Vredelust te moeten vertrekken, verstooten, miskend en verschopt, en dat ter wille van een "ellendigen windbuil!" Arme Flitz! welk eene verandering voor u! Wat de ware oorzaak dier verandering der Gliekkes ten opzichte van den huisvriend was, kon misschien na het vertrek der familie alleen de persoon ophelderen, voor wien Barend Flitz zulke uitgelezene woorden veil had.
De heer Gliekke verzocht zijn huisvriend of deze zoo goed wou zijn om Van Bavik eens uit te laten," en Van Bavik werd door Flitz uitgelaten, en verzekerde nog in de gang, dat hij ook Flitz veel hoopte te zien, en vooral in den lieven kring der Gliekkes, en zijne laatste woorden waren: "A revoir!" en Barend zei ook: "A revwaar."
Wij zullen niet verhalen wat er verder in de kamer van den nieuw benoemden kantonrechter verhandeld werd, 't zij genoeg gezegd dat de beide heeren te zamen een glas wijn dronken, dat Flitz een uur later zijn zonderlingen vijand de hand schudde, en in tamelijk verwarde woorden betuigde, dat een mensch zich bedriegen kan, dat hij het "waarachtig" niet geweten had, en hartelijk hoopte dat Van Bavik, wat gepasseerd was als gepasseerd zou beschouwen, totdat hij in eene stemming hemelsbreed verschillende van die waarin hij binnenkwam de kamer verliet, en in 't naar huis gaan ontelbare malen de woorden: "Ik notaris!" herhaalde.
De herhaling der beide laatste regels, zoo ontegenzeggelijk roerend, zoowel door het melancholische hunner beteekenis als door het wegsleepende van muziek en voordracht, ze hebben zulk een indruk op de hoorders gemaakt, dat zelfs Doortje niet lacht, en Flitz wellicht niet wetende wat hij doet insgelijks als betooverd, met de heeren instemt, die in een uitbundig Bravo! bravo! losbarsten.
Barend Flitz kwam in B. terug, maar zijn onrust was nog grooter dan vóór zijn vertrek, want, Van Bavik zat nog in Holland misschien wel neen zeker: Heerengracht Nº. 260! En, op zekeren avond doopte Barend met driftige hand de pen in den inkt, en schreef den volgenden brief: "Dierbare Mejuffrouw Suze!
Flitz staat aan hare zijde, tuurt tamelijk dof op het muziekblad en heeft reeds een paar malen: "O jé," gezegd, daar Suze 't blad omsloeg terwijl hij nog slechts ter halverwege gekomen was.
Edel Achtbare! hij Flitz Edel Achtbare!.... Cassinootje, Rederijkerskamer! alles tot stand brengen,.... overal de eerste viool spelen!.... Mijnheer de burgemeester, hoe vaar je? Dankje!.... hi, hi, hi!.... In de eerste week naar Den Haag, bedanken, ook oom Piet, de goudsmid, die werkte. Meteen naar Wolkensteijn. Va voor de moeite bedanken, die ook al WERKTE... Terugkomen in B...., met va en moe.
Indien wij ons 't gelaat van Barend te binnen brengen, zooals hij op zijn gemak in den leunstoel bij Gliekkes haard zat, dan zouden we haast meenen dat hij zich op den rug van dien bruine minder te huis gevoelt. Harmen van Laubour had gezegd dat de Let wat hoog draafde. 't Zij hoe 't zij, Flitz komt toch vooruit.
't Gaat voorwaarts, doch Van Bavik men heeft hem ongetwijfeld terstond herkend vindt zich een paar malen verplicht zijn gevangene een zachte drukking te geven, daar Flitz weinig lust gevoelt om het logement te betrekken, 't welk hem is toegezegd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek