United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar de vrouwen hadden zich stellig voorgenomen, dat het besluit herroepen zou worden, en zij bleven wachten op de markt. De sindaco trok zich terug in het raadhuis, maar zij bleven staan om te roepen. Zij wilden niet naar huis gaan voordat hij toegegeven had. Terwijl dit plaats vond, kwam donna Elisa er aan om den sindaco het testament te brengen van fra Felice.
"Donna Micaela," zei de grijsaard, "is het geen dwaasheid, een groot plan te ondernemen zonder een vriend of helper te bezitten?" "Ik heb dikwijls beproefd vrienden te winnen, fra Felice." "Ja, menschen," zei de grijsaard. "Maar wat helpen menschen?
Hij lag daar slechts te wachten, en dat was heerlijk, vond fra Felice. Gedurende zijn gansche leven had hij geen tijd gehad om te voelen hoe moede hij was. Nu kon hij eindelijk eens uitrusten. Het beeld zou de kerk en het klooster wel zonder hem in stand houden. Hij glimlachte omdat de oude San Pasquale hem naar buiten geroepen had om hem vaarwel te zeggen.
"Donna Elisa," zei fra Felice, "ik heb een erfenis weg te schenken. 't Heeft mij den ganschen dag zorg gebaard, want ik wist niet aan wien ik die zou nalaten." "Fra Felice," zei donna Elisa, "wees daarover niet bezorgd. Er is geen mensch, die een goede gave niet gebruiken kan."
Zij kon niets anders doen, want de arme fra Felice had niet vele oogenblikken meer te leven. "Als het nu Zaterdag is," zei fra Felice, "zullen er velen aan fra Felice denken. "Zou oude fra Felice ons bedrogen hebben?" zullen zij vragen. "Kan het mogelijk zijn dat we een heele quinterne winnen?" "Zaterdagavond is er trekking op het balkon van het raadhuis te Catania, donna Elisa.
Donna Micaela vond het vreemd dat fra Felice zoo vertoornd was op miss Tottenham. Was zij in zijn klooster geweest en had zij fresco's van de wanden gehaald, of wat had zij anders gedaan? Want fra Felice had gedurende zestig jaar gewoond in het groote Franciscanerklooster, dat buiten de porta Etnea ligt, vlak naast de kerk van San Pasquale.
Toen de stralen fra Felice's oude kerk bereikt hadden, tintten ze deze rozerood, rozerood werden ook de oude, verweerde zuilen, die den baldakijn boven het beeld droegen, en San Pasquale met den zak, evenals fra Felice zelf. "Wij zien er uit als jonge knapen," dacht de grijsaard. "We hebben nog vele jaren te leven."
Donna Micaela ging naar hem toe en schoof zacht den arm van den grijsaard in den hare. Zij kon het niet aanzien, dat hij stiet tegen een lantaarn en struikelde over een drempel. Maar fra Felice merkte niet eens dat zij hem steunde. Hij liep daar in zich zelf te mompelen en te vloeken en meende dat hij even eenzaam was, alsof hij in zijn cel zat.
Hij zweeg een oogenblik, opdat de vrouwen konden nadenken over hetgeen hij gezegd had. En oogenblikkelijk begonnen ze te roepen: "De cijfers, de cijfers!" De sindaco gaf haar een teeken om te zwijgen. "Ge moet er wel aan denken," zei hij, "dat fra Felice onmogelijk weten kon welke nummers den volgenden Zaterdag uit de loterij zullen komen.
Nadat hun plannen geregeld waren, zonder den heer monnik meer noodig te hebben, vonden zij elkaar met gelijk genoegen vele volgende nachten terug. En ik bid God, dat Hij door zijn heilige genade mij spoedig hetzelfde schenkt en alle christenzielen, die het begeeren. Vierde Vertelling. Don Felice leert aan broeder Puccio , hoe die gelukzalig kan worden door een zeker soort boete.
Woord Van De Dag