Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Een vorst van Goerië, Giorgi genoemd, die een geweldig jager was, 's nachts in een bosch verdwaald zijnde, bespeurde eensklaps een lichtglans, waarvan zijn paard schrikte. Het spoor van het schijnsel volgende, kwam hij op eene plek, waar een groote menigte, mannen, vrouwen, kinderen, druk bezig was met feestvieren.
De gedachte, dat er tijdens ons feestvieren te Moskou geen druppel regen gevallen was, maakte onze stemming nu juist niet opgewekter. Vaarwel wegen, velden en middeleeuwsche huizen! En die regen begeleidde ons, zooals wij den geheelen morgen mist gehad hadden, tot Novgorod, dat op de oevers van de Volkhof in de nabijheid van het kalme en groote meer Ilmen ligt.
En hoor nu wat kapitein Kristiaan hem vertelt. De reus had er al een voorgevoel van gehad en begreep nu, dat de predikant van zijn drinkgelagen afscheid zou nemen. Hij zou nooit meer rust hebben, meende kapitein Kristiaan, want die proosten en dominees uit Karlstad, die er eens geweest waren, konden immers terugkomen en hem zijn toga afnemen, als hij weer aan het feestvieren ging.
De eer en 't aanzien van 't oude landgoed zou niet langer overgelaten worden aan slordige kavaliers, om door hen verzorgd te worden zooals de wind de asch, de wolf de kudden verzorgt. En in dezen nacht, die de vroolijke heeren verdanst, en verdronken hebben, tot ze doodmoe op hun bedden in slaap gevallen zijn, in dezen nacht nog moeten zij weg. Zij heeft hen laten feestvieren.
Als hij nog geniet van wat er te genieten valt, dan denkt hij daarmede de grootte van zijn nederlaag voor zich zelven te verkleinen, en voor den overwinnaar den omvang van zijn zegepraal te verminderen. In het oog der wereld ten minste, is iemand die nog kan feestvieren als Antonius, slechts half overwonnen. Ondertusschen werden zijne edele bedoelingen toch nog in twijfel getrokken.
Daar zouden we ons, geloof ik, 'n beetje voor schamen, als we zoo allemaal bij elkaar zijn." "Je.... pardon, u idealiseert onze manier van feestvieren." Maar Go viel levendig in: "Nee, toe, noem me "Go" en zeg "je"; ik heb 't al lang willen vragen, maar 'k wist niet, hoe hier de gewoonte was." "Graag. Ik heet Gerard. Ik vind 't prettig, als je mij bij m'n voornaam noemen wilt."
Voorts, als zij naar willekeur nieuwe hemels scheppen, waarbij zij ten slotte dien uitgestrekten en prachtigen voegen , ten einde den zielen der zaligen voldoende ruimte te geven om te kunnen wandelen of feestvieren of ook met den bal spelen.
Over het algemeen moet die zucht tot feestvieren en eindeloos banketteeren tot de volksondeugden gerekend worden; ter gelegenheid van den verjaardag van het familiehoofd, wordt er soms acht dagen achtereen feestmaal gehouden, en het is niet zeldzaam dat dan in weinige dagen de winst van een gansch jaargetijde wordt verteerd, zoodat de familie gedurende den winter gebrek moet lijden.
Maar de uitvinding der vuurwapenen en de instelling van huurtroepen bedreigen den adel in zijn bestaan . Feestvieren kunnen zij nog wel; de hoogsten gaan hun daarin voor. De graven van Holland komen niet zelden in de hoog-adellijke en rijke abdij van Rijnsburg, hetzij met een sleep van baronnen, hetzij met klein "gezinde" om er te ontbijten of het noenmaal te houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek