Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 september 2025
Maar donna Micaela had spoedig wel iets anders te doen dan te droomen. Den geheelen dag werd ze overstelpt door onaangename wederwaardigheden. Eerst ontving ze een brief van den ouden rooverhoofdman Falco Falcone. Waarde vriendin, donna Micaela, Daar ik gehoord heb, dat ge voornemens zijt een spoorweg aan te leggen op den Etna, wil ik u zeggen, dat dit nooit met mijn toestemming zal geschieden.
Maar zoolang men aan den spoorweg werkte, had men gevraagd: Waar blijft toch de koning van den Etna, Falco Falcone? Waar is de machtige Falco, die gedurende vijf en twintig jaar over den Etna geregeerd heeft? Hij schreef aan de weduwe van don Ferrante, dat zij dezen spoorweg niet moest aanleggen. Wat meende hij met zijn bedreiging? Waarom houdt hij zich stil, nu men zijn gebod trotseert?
In dit huis werd Falco Falcone geboren, zijn ouders waren slechts arme arbeidslieden. Maar in deze armoedige woning had de hoogmoed zich ontwikkeld bij Falco. Zijn moeder was een ongelukkige vrouw, die in de eerste jaren van haar huwelijk slechts dochters ter wereld bracht. Haar man en haar buren verachtten haar. Deze vrouw smachtte naar een zoon.
Donna Micaela zei tot zichzelf: "Heeft Falco Falcone zijn woord vergeten of wacht hij, tot hij ons het zekerst kan treffen?" Terwijl men angstig wachtte, dat Falco den spoorweg zou verwoesten, sprak men over niets anders dan over hem. Vooral de arbeiders, die signor Alfredo volgden. Juist tegenover den ingang van de kerk San Pasquale staat een klein huis tegen den naakten rotswand.
De akker werd gemaaid zooals geen andere. Falcone stond aan den eenen kant en Biagio aan den anderen. En de oogst gaat wonderlijk vlug, als men zulke opzichters heeft. Als men denkt aan dit voorval, vermindert de angst niet. "Falco houdt woord," zegt men. "Hij zal doen, wat hij gedreigd heeft." Niemand is gedurende zoo langen tijd rooverhoofdman geweest als Falco.
Het vlamt op den Monte Falcone, op San Martino, op den berg der duizenden, waarover Garibaldi trok. Maar op zee vaart de groote stoomboot van Napels, en op deze stoomboot bevindt zich Bosco, de socialist. Hij kan dien nacht niet slapen. Hij loopt heen en weer op het dek. Zijn oude moeder, die naar Napels gegaan is om hem te halen, komt uit haar hut om hem gezelschap te houden.
Ze ziet op van haar werk, als zij die schaduw bemerkt. De bedelaar buigt voor haar en verzoekt om een maal macaroni. "De macaroni staat op het vuur," zegt donna Silvia. "Ga zitten en wacht een oogenblik, dan zult ge uw lievelingsgerecht hebben." De bedelaar neemt plaats naast donna Silvia en ze beginnen te spreken. Spoedig is Falco Falcone het onderwerp van hun gesprek.
Er zijn niet veel menschen in Diamante, die de groote steengroeve op den Etna ooit gezien hebben. Ze hebben geleerd die te ontvluchten, omdat Falco Falcone daar woont; ze wachten zich om binnen het bereik van zijn geweer te komen. Ze hebben nooit de groote groeve in den Mongibello gezien, waaruit hun voorvaderen, de Grieken, in langvervlogen tijden steenen groeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek